دوره 25، شماره 8 - ( آبان 1396 )                   جلد 25 شماره 8 صفحات 620-612 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

YadollahyKhaless A, Kalhor N, Atri Roozbahani G. Association between CPEB1 gene polymorphism and Iranian male infertility . JSSU 2017; 25 (8) :612-620
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4090-fa.html
یداللهی عاطفه، کلهر ناصر، عطری روزبهانی گلناز. بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم ژن CPEB1 با ناباروری در مردان ایرانی . مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1396; 25 (8) :612-620

URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4090-fa.html


چکیده:   (4543 مشاهده)
مقدمه: اسپرماتوژنز یک فرآیند بسیار کنترل‌شده برای تولید اسپرم بالغ است. برای تولید اسپرم بالغ از گامت، نیاز به تنظیمات رونویسی و پس از رونویسی است. پروتئین CPEB1 پلی آدنیلیشن سیتوپلاسمی mRNA را در اُژنز و اسپرماتوژنز کنترل می‌کند. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم تک نوکلئوتیدی 2303846rs که در موقعیت 3’UTR ژن CPEB قرار گرفته است با ناباروری در مردان ایرانی می باشد.
روش بررسی: دراین تحقیق مورد- شاهدی تعداد 140 نمونه خون از جمعیت‌های مختلف ایرانی (70 سالم و 70 نابارور) تهیه شد. ژنوتیپ‌های rs2303846 توسط روش PCR-RFLP تعیین و با روش توالی یابی تایید گردید. سرانجام اطلاعات حاصله از طریق نرم‌افزار آنلاین SNPSTAT و SPSS مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. ارتباط این پلی‌مورفیسم با miRNA ها نیز بررسی شد.
نتایج: نتایج بدین‌صورت بود که ژنوتیپ TT تنها در 5 نفر از 70 نمونه افراد نابارور مشاهده گردید، درصورتی‌که همه افراد کنترل دارای ژنوتیپ CC بودند؛  اختلاف معناداری دیده می‌شود (023/0P=). پلی‌مورفیسم 2303846 rs در ناحیه seed سه miRNA
(hsa-miR-143-5p, hsa-miR- 6511b-5p, hsa-miR-3944-5p) قرار دارد و آلل T سبب از بین رفتن seed می‌شود. همچنین آلل T منجر به سست شدن اتصال همه miRNA های انتخابی می‌شود.
نتیجه‌گیری: پلی‌مورفیسم (2303846 (rs C/T واقع در ژن CPEB1 می‌تواند با خطر ابتلا به ناباروری در مردان ایرانی مرتبط باشد. همچنین بررسی‌های بیوانفورماتیکی نشان داد که با تغییر آلل T به جای C در 2303846 rs، اتصال mRNA ژن CPEB1 به miRNA‌های تنظیم‌کننده آن کاهش می‌یابد، درنتیجه ژن پایدار و بیان آن ادامه می‌یابد.
متن کامل [PDF 654 kb]   (1485 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ژنتیک
دریافت: 1395/11/10 | پذیرش: 1396/5/7 | انتشار: 1396/9/12

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به ماهنامه علمی پ‍ژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | SSU_Journals

Designed & Developed by : Yektaweb