ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: از آنجا که معلولیت ممکن است با اختلالات عملکردی همراه باشد و ورزش می‌تواند میزان ناتوانی را کاهش داده و یا عملکرد افراد را حفظ نماید لذا در این پژوهش بر آن شدیم که اثر یک دوره تمرین مقاومتی منتخب ناحیه شانه بر قدرت، درد و عملکرد افراد استفاده‌کننده از ویلچر دستی را مورد مطالعه قرار دهیم.

روش بررسی: در این مطالعه مداخله‌ای کنترل‌ شده تصادفی، 20نفر از افراد دارای ضایعه نخاعی استفاده‌کننده از ویلچر دستی که در ناحیه شانه درد داشتند، با میانگین سنی (6/4±39/3) انتخاب و به ‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل (سن: 5/81 ± 37/5، قد: 4/2 ± 82/25، وزن: 12/98 ± 77/25) و تجربی (سن:8/11 ± 42/1، قد: 4/7 ± 84/95، وزن: 11/39 ± 74/23 ) تقسیم شدند. قبل از اجرای برنامه تمرینی منتخب از هر دو گروه پیش‌آزمون قدرت، درد و عملکرد به عمل آمد. سپس گروه تجربی تمرینات منتخب را به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه یک روز در میان، هر جلسه به مدت 60 دقیقه اجرا کردند. بعد از اجرای دوره تمرینی از هر دو گروه در شرایطی شبیه پیش‌آزمون پس‌آزمون به عمل آمد. برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها از آمار استنباطی تحلیل کوواریانس و تی وابسته استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه تجربی بهبود معنی‌داری در سطح قدرت عضلات چرخاننده خارجی شانه (از 1/38±7/66 به 1/73 ±10/71)، درد (از 7/96±52/48 به 5/24±30/31) و عملکرد شانه (از 6/66±55/49 به 6/52±72/88) (0/05p≤) داشته است.

بحث و نتیجه‌گیری: تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات قدرتی، قدرت، درد و عملکرد شانه افراد استفاده‌کننده از ویلچر دستی را بهبود داده و لذا شرکت در برنامه‌های تمرینی برای این افراد پیشنهاد می‌شود.