ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: هایپومینرالیزاسیون مولر انسیزوری (MIH) نوعی اختلال تکاملی مینا با علل مولتی فاکتوریال است که باعث ایجاد مشکلات متعدد دندانی می‌شود، بنایراین تحقیقات فراوانی در این زمینه انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین هایپومینرالیزاسیون مولر انسیزوری با شاخص توده بدنی و میزان پوسیدگی دندان‌های دائمی در کودکان 7 تا 11 ساله شهر یزد است.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، تعداد 645 کودک 7 الی 11 ساله ساکن شهر یزد با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی در مدارس انتخاب و معاینه شدند. معیارهای EAPD و mDDE جهت تعیین هایپومینرالیزاسیون مولر انسیزوری و وسعت درگیری دندان‌ها بکار گرفته شد، شاخص توده بدنی و پوسیدگی دندان‌های دائمی نیز بر اساس معیارهای سازمان جهانی بهداشت سنجیده شد. تعیین شاخص توده بدنی و پوسیدگی در 40 کودک به عنوان گروه غیر مبتلا انجام شد. مقادیر متوسط داده‌ها توسط Mann whitney test بررسی شده و سطح معنی‌داری 0/05P< در نظر گرفته شد.

نتایج: از بین 645 کودک معاینه شده، 154 کودک مبتلا به MIH، 16 نفر (10/38 درصد) دچار کمبود وزن، 13 کودک (8/44 درصد) دارای اضافه‌وزن، 3 کودک (1/94 درصد) چاق و 122 کودک (79/22 درصد) وزن نرمال داشتند. میانگین BMI در گروه مبتلا به MIH، 16/01 و در گروه کنترل 15/76 بود. تفاوت BMI گروه مبتلا و گروه کنترل معنی‌دار نبود (0/81P = ). شاخص پوسیدگی DMFT در کودکان مبتلا به هایپومینرالیزاسیون 2/09 و در گروه کنترل 1/1 به دست آمد که تفاوت از نظر آماری معنی‌دار بود (0/001P = ).

نتیجه‌گیری: کودکان مبتلا به MIH از نظر شاخص توده بدنی بیشتر در گروه نرمال قرار داشته و پوسیدگی دندان‌های دائمی در آن‌ها به طرز معنی‌داری شایع‌تر است.