ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: بلوغ زودرس در دختران به شروع بلوغ قبل از سن 8 سالگی اطلاق می­ گردد. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، مطالعه تأثیر تمرین هوازی و استفادهاز آگونیست GnRH بر سطوح استرادیول و گنادوتروپین­ها در دختران دارای بلوغ زودرس مرکزی بود.

روش بررسی: تعداد 25 نفر (0/34±7/44 سال) از دختران دارای بلوغ زودرس در این پژوهش شرکت کردند. آنها به طور تصادفی در سه گروه آزمایش (دارو، 10 نفر، دارو و ورزش 8 نفر و ورزش 7 نفر) قرار گرفتند و 10 نفر از کودکان همگن و سالم (بدون بلوغ زودرس) در گروه کنترل قرار داده شدند. در گروه آزمایش فعالیت هوازی به مدت 12 هفته، سه روز در هفته، هر روز60-20 دقیقه و با شدت 80-40 درصد حداکثر ضربان قلب به طول انجامید. همچنین از آگونیست GnRH به عنوان دارو استفاده شد. میزان استرادیول و گنادوتروپین­ها قبل، بعد و بعد از یک دوره پیگیری مورد بررسی قرار گرفت و میزان  BMIنیز برای ارزیابی اثر تمرینات هوازی اندازه‌گیری شد.

نتایج: تجزیه و تحلیل یافته ­ها نشان داد سطوح استرادیول و گنادوتروپین­ها در گروه­های آزمایش (تمرینی و تمرینی همراه با مصرف دارو) کاهش معنی­داری یافت (0/05p≤) و این شاخص در گروه کنترل تغییر معنی­داری نداشت. همچنین میزان BMI در گروه آزمایش (تمرینی و تمرینی همراه با مصرف دارو) تحت تأثیر تمرینات ورزشی به طور معنی­داری کاهش یافته بود (0/00P=)، اما در گروه آزمایش (گروه مصرف دارو) تغیر معنی داری مشاهده نشد (0/06p=) .

نتیجه­ گیری: یافته­های این پژوهش نشان می‌دهد که تمرینات ورزشی هوازی و استفاده از آگونیست GnRH می‌تواند منجر به کاهش استرادیول و بهبود گنادوتروپین­ها در دختران دارای بلوغ زودرس شود و همچنین انجام تمرینات ورزشی میزان BMI افراد مبتلا را کاهش دهد.