BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-3884-fa.html
مقدمه: سیکلوسپورین به عنوان یک داروی تضعیفکننده سیستم ایمنی شناخته میشود. عنصر سلنیوم نیز واجد خواص آنتیاکسیدانی است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر هم افزایی پرتوهای درمانی گاما مورد استفاده در پزشکی هسته ای و نقش حفاظتی سلنیوم پس از تضعیف سیستم ایمنی با سیکلوسپورین بر کاهش مرگ موش است.
روش بررسی: در این بررسی تجربی 60 سر موش سوری به شش گروه ده تایی، پنج گروه آزمایشی و یک گروه کنترل شامل گروه آزمایشی یک: تکنسیم + سیکلوسپورین؛ گروه آزمایشی دو: ید 131 + سیکلوسپورین؛ گروه آزمایشی سه: سلنیوم + سیکلوسپورین؛ گروه آزمایشی چهار: سیکلوسپورین + تکنسیم + سلنیوم؛ گروه آزمایشی پنج: سیکلوسپورین + ید 131 + سلنیوم و همچنین گروه کنترل تقسیم شدند. گروه یک و چهار: 75 میکروکوری تکنسیم به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کردند. گروه یک و پنج: 30 میکروکوری ید 131 و گروههای سه، چهار و پنج 0/1 میلیگرم در کیلوگرم سلنیوم به طریق گاواژ دریافت کردند. گروه کنترل نیز 50 میلیگرم در کیلوگرم سیکلوسپورین دریافت کرد. شش ساعت پس از دریافت سیکلوسپورین، به میزان یک سیسی خون از قلب موشها برای اندازهگیری درصد لنفوسیتها گرفته و هر 6 ساعت یک بار نسبت به شمارش موشهای زنده و مرده اقدام شد.
نتایج: درصد لنفوسیتها و میزان بقاء موشها در گروه تجربی دوم کاهش یافت. میزان بقاء موشها در گروه تجربی یکم، سوم و چهارم نسبت به گروه کنترل افزایش یافت.
نتیجهگیری: تیمار با ید 131 و سیکلوسپورین سبب همافزایی در کاهش زمان بقا و میزان لنفوسیت میگردد. دوزهای کم تکنسیم به همراه سلنیوم سبب خنثیسازی اثر همافزایی فوقالذکر می گردد.
دریافت: 1395/6/22 | پذیرش: 1395/10/18 | انتشار: 1396/1/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
