ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: پروپوفول یکی از داروهای بیهوشی تزریقی است که به عنوان سداتیو در اعمال جراحی به صورت گسترده استفاده می‌شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی فعالیت ضد دردی کلرفنیرامین و مقایسه آن با مرفین و فنتانیل (داروهای مخدر) در بیهوشی داخل صفاقی موش‌های سوری با پروپوفول است.

روش بررسی: 40 سر موش سوری بالغ نر به چهار گروه تقسیم شدند. بیهوشی با تزریق داخل صفاقی ترکیبات مختلف القاء شد که شامل گروه‌های زیر بودند: گروه یک (نرمال سالین و پروپوفول)، گروه دو (کلرفنیرامین و پروپوفول)، گروه سه (مرفین و پروپوفول) و در نهایت گروه چهار (فنتانیل و پروپوفول).

نتایج: زمان بیهوشی جراحی در گروه یک (5/3 ± 7/12) کمتر از گروه‌های دو (4/4 ± 3/23)، سه (5/6 ± 2/25) و چهار (7/3 ± 4/27) بود (05/0 P <). درجه درد پنجه پا در گروه اول (5/0± 7/2) با گروه دوم (7/0±8/1) اختلاف آماری معنی‌دار داشت. درصد مهار گروه دوم (97/53) بیشتر از گروه اول (31/37) و کمتر از گروه سوم (73/88) و چهارم (06/84) بود. میزان تنفس در کلیه گروه‌ها نسبت به مقدار پایه تنفس عادی (3/6± 9/148) کاهش معنی‌دار داشت.

نتیجه‌گیری: بر پایه نتایج مطالعه حاضر به نظر می‌رسد که داروهای مخدر مرفین و فنتانیل در ترکیب با پروپوفول بی‌دردی و بیهوشی خوبی را در موش سوری ایجاد می‌کنند. در مقایسه با مرفین و فنتانیل، اثرات بی‌دردی کلرفنیرامین ضعیف تر است. بنابراین کلرفنیرامین (آنتاگونیست H₁) می‌تواند در موش سوری به عنوان داروی ضد درد و پیش بیهوشی در اعمال جراحی که نیاز به ضد درد قوی نیست استفاده شود.