ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: گزارش شده پلی‌مورفیسم شایع4G/5G در پروموتر ژن مهارکننده فعال کننده پلاسمینوژن-1(PAI-1) در سطح بیان PAI-1 تأثیر دارد و با توجه به شواهدی که پیشرفت سرطان پستان را با افزایش سطح PAI-1 همراه می‌داند، ارزیابی ارتباط بین این پلی‌مورفیسم و وضعیت بالینی بیماران مبتلا به سرطان پستان معقول و منطقی به نظر می‌رسد.

روش‌ بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی شامل 160 بیمار غیرخویشاوند از جمعیت شمال غرب ایران است که بر اساس معیار‌های بالینی مبتلا به سرطان پستان تشخیص داده شده اند و در طی مطالعه قبلی پلی‌مورفیسم PAI-1 4G/5G آن‌ها تعیین شده بود. جهت بررسی ارتباط این پلی‌مورفیسم با علاﺋﻢ بالینی و آسیب شناختی، از آزمون دقیق فیشر و نرم‌افزار SPSS با سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد.

نتایج: در رابطه با پلی‌مورفیسم PAI-1 4G/5G تمام ویژگی‌های اعلام شده از سرطان پستان، که روی شدت بیماری مؤثر هستند مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پلی‌مورفیسمPAI-1 4G/5G  با چند عامل مرسوم از جمله اندازه تومور، متاستاز به غدد لنفاوی و مرحله تومور ارتباط مثبت دارد.

نتیجه‌گیری: داده‌های ما نشان می‌دهد که بیماران با ژنوتیپ5G/5G  بیشتر مستعد ابتلا به توسعه سرطان پستان هستند، در حالی که افراد با ژنوتیپ‌های4G/4G  و4G/5G  حساسیت پایین‌تری به گسترش سرطان پستان دارند؛ بنابراین آلل4G  به احتمال زیاد، دارای یک نقش محافظتی در برابر توسعه سرطان پستان در جمعیت مورد مطالعه ما است.