ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، یکی از درمان‌های رفتاری موج سوم در زمینه درمان اختلالات اضطرابی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر مدرسه هراسی کودکان مبتلا به دیابت نوع یک است.

روش بررسی: این مطالعه به شیوه نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه پژوهش کلیه دختران  12-8 ساله مبتلا به دیابت نوع یک، مراجعه کننده به مراکز درمان دیابت شهر نجف آباد در سال 1393 بودند. ابزار پژوهش پرسشنامه اختلالات مرتبط با اضطراب کودکان(SCARED) بود. کودکان مقیاس سنجش اضطراب را تکمیل کردند و از میان آنان 24 نفر که مبتلا به مدرسه هراسی بودند، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای آزمودنی‌های گروه آزمایش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد طی 8 جلسه 120 دقیقه‌ای ارائه شد و به آزمودنی‌های گروه کنترل درمانی ارائه نشد و 6 ماه بعد پیگیری انجام شد.

نتایج: داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش مدرسه هراسی کودکان مبتلا به دیابت نوع یک مؤثر بود و حکایت از ماندگاری علائم، بعد از پیگیری 6 ماهه داشت.

نتیجه‌گیری: مجموع نتایج این پژوهش نشان می‌دهد، که از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می­تواند در کاهش مدرسه هراسی کودکان مبتلا به دیابت نوع یک مؤثر باشد.