مقدمه: ام.اس از جمله بیماریهایی است که تقریباً تمامی جنبههای زندگی را در برگرفته و مشکلات متعددی از جمله مشکلات روانشناختی برای فرد ایجاد مینماید. هدف از این مطالعه بررسی اثر بخشی درمانشناختی مبتنی بر حضور ذهن بر سلامت روان زنان مبتلا به ام.اس است.
روش بررسی: روش پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی، همراه با گروه آزمایش وگواه و حجم نمونه 24 زن مبتلا به ام.اس که بعد از همتا سازی ازنظر سن،شغل، تحصیلات به دو گروه(12نفر گروه گواه، 12 نفر گروه آزمایش) ثقسیم شدند. ابزار پژوهش، شامل پرسشنامه سلامت روان(28-GHQ) بود. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه هفتگی 2 ساعته، تحت آموزش درمانشناختی مبتنی بر حضور ذهن قرارگرفتند، درحالیکه گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. برای تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزارSPSS نسخه 22 از تحلیل کوواریانس یکطرفه و چندمتغیره استفاده شد.
نتایج: تحلیل کوواریانس نشان دادکه پس از اعمال متغیر مستقل تفاوت بین دو گروه آزمایش و گواه از نظر میانگین نمرات سلامت روان و ابعاد آن در سطح 0001/ معنیدار بوده است. که حاکی از بهبود قابل ملاحظه شرکتکنندگان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بوده است.
نتیجهگیری:. یافتهها از اثربخشی آموزش شناخت درمانی مبتنی برحضورذهن بربهبود سلامت روان بیماران زن مبتلا به ام. اس حمایت میکند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که روش فوق باعث افزایش سلامت روان در زنان مبتلا به ام. اس شده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |