ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: دیابت ملیتوس از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن و متابولیکی در انسان است که مشخصه اصلی آن افزایش گلوکز خون می‌باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه اثرات هیپوگلیسمیک تجویز عصاره میوه نسترن در موش‌های صحرایی سالم و دیابتی است.

روش بررسی: این مطالعه، یک مطالعه تجربی بود که تعداد 72 سر موش‏های صحرایی نر دیابتی نژاد Wistar انتخاب و در 6 گروه زیر تقسیم‌بندی شدند:

گروه(1): کنترل؛ گروه(2): کنترل استرپتوزوسین(دیابتی)؛ گروه(3): کنترل عصاره میوه نسترن50 میلی‌گرم بر کیلوگرم؛
گروه(4): کنترل عصاره میوه نسترن100 میلی‌گرم بر کیلوگرم؛ گروه(5): دیابتی به همراه تجویز عصاره میوه نسترن 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم؛ گروه(6): دیابتی به همراه تجویز عصاره میوه نسترن100 میلی‌گرم بر کیلوگرم؛ همچنین برای ایجاد دیابت از استرپتوزوسین(STZ) با(دوز mg/kg60) از طریق تزریق داخل صفاقی استفاده گردید، پس از انجام تیمار خون‌گیری در ساعت‌های صفر ،2 و 4 ساعت بعد از تجویز خوراکی عصاره به عمل آمد.

نتایج: بین گروه‌های مورد مطالعه از نظر مقادیر گلوکز خون تفاوت معنی‌داری وجود داشت، به طوری که بین گروه‌های دیابتی، کمترین مقدار گلوکز خون در گروه‌های تجربی دیابتیک با دوز50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم مشاهده شد که بیانگر وجود خاصیت کاهندگی مقادیر گلوکز خون در عصاره میوه نسترن با دوز 50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم در موارد دیابت ملیتوس است.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تجویز عصاره مذکور در موارد افزایش قند‌خون به منظور پیشگیری و کنترل و نیز عوارض حاصل از آن نیازمند مطالعات بیشتری در این زمینه می‌باشد.