دوره 23، شماره 5 - ( مرداد 1394 )
جلد 23 شماره 5 صفحات 500-489 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ashori M, Afrooz G, Arjmandnia A, Pormohammadreza-tajrishi M, Ghobari-Bonab B. The Effectiveness of Positive Parenting Program (Triple-P) on Parental Self-Efficacy and Mother-Child Interaction in Childeren Suffering from Intellectual Disability. JSSU 2015; 23 (5) :489-500
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-3117-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-3117-fa.html
عاشوری محمد، افروز غلامعلی، ارجمندنیا علی اکبر، پورمحمدرضای تجریشی معصومه، غباری بناب باقر. اثربخشی برنامه والدگری مثبت بر خودکارآمدی والدینی و تعامل مادر-کودک دارای کم‌توانی هوشی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1394; 23 (5) :489-500
چکیده: (8928 مشاهده)
مقدمه: کم‌توانی‌هوشی می‌تواند تمام جنبه‌های زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد و از سویی دیگر، اجرای برنامه‌های آموزشی والدگری نتایج مؤثری را به همراه دارد. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی برنامه والدگری مثبت بر خودکارآمدی والدینی و تعامل مادر-کودک دارای کم‌توانی‌هوشی است.
روش‌بررسی: در این مطالعه، از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. 40 نفر از مادران دانش‌آموزان دارای
کم‌توانی‌هوشی به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده از مدارس استثنایی شهرستان‌های تهران انتخاب شدند. مادران به‌طور تصادفی به دو گروه 20 نفری(گروه آزمایش و کنترل) تقسیم شدند. گروه آزمایش در 10 جلسه آموزشی والدگری مثبت(هفته‌ای 2 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه) شرکت کردند، در حالی که به گروه کنترل هیچ آموزشی ارائه نشد. ابزار پژوهش شامل مقیاس خودکارآمدی و مقیاس رابطه والد-کودک بود. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و با استفاده از در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار‌گرفت.
نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که گروه آزمایش و کنترل حداقل در یکی از مقیاس‌های خودکارآمدی والدینی یا تعامل والد‌کودک به‌طور معنی‌دار با یکدیگر تفاوت دارند. همچنین، آموزش برنامه والدگری مثبت بر خودکارآمدی والدینی و تعامل والد‌کودک اثر مثبت و معنی‌داری دارد.
نتیجه‌گیری: برنامه والدگری مثبت بر خودکارآمدی والدینی و تعامل مادر با کودک دارای کم‌توانی‌هوشی مؤثر است. با توجه به این که تقویت مهارت‌های والدگری منجر به افزایش خودکارآمدی والدینی و تعامل مادر با کودک می‌شود، برنامه‌ریزی جهت آموزش برنامه والدگری مثبت به مادران کودکان دارای کم‌توانی‌هوشی اهمیت ویژه‌ای دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
