دوره 25، شماره 4 - ( تیر 1396 )
جلد 25 شماره 4 صفحات 321-311 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
kaboli H, Haghighat S.
Evaluation of Borrago topical effects on wound healing of cutting wounds in mice
. JSSU 2017; 25 (4) :311-321
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-2861-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-2861-fa.html
کابلی حسین، حقیقت بروجنی سمیه. بررسی اثر موضعی عصاره گل‌گاوزبان (Borago) بر ترمیم زخم برشی پوست در موش سوری
. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1396; 25 (4) :311-321
چکیده: (5844 مشاهده)
مقدمه: گیاه گل‌گاوزبان دارای اثرات گسترده‌ای بر آرتریت روماتوئید، اختلالات قلبی عروقی، اختلالات گوارشی، ناراحتی‌های ریوی و حساسیت‌های پوستی است. به دلیل ترکیبات خاص موجود در این گیاه، می‌تواند در روند التیام زخم نیز مفید واقع شود. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه‌ای اثر گل‌گاوزبان با بتادین و فنی توئین بر روند التیام زخم است.
روش بررسی: مطالعه موجود یک مطالعه آزمایشگاهی است که بر روی 20 موش سوری بالغ، تحت چهار گروه درمانی با گل‌گاوزبان، بتادین، فنی‌توئین و گروه کنترل، انجام شد. زخم‌های برشی ایجاد شده در ناحیه پشتی نمونه‌ها در روزهای 3، 7، 10 و 14 از نظر میزان بهبودی و هیستوپاتولوژی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ANOVA و TUKEY مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: یافته‌های مربوط به میانگین مساحت و افزایش میزان بهبودی زخم‌ها در استفاده از گل‌گاوزبان در مقایسه روزهای 3، 7، 10 و 14، حاکی از آن است که گل‌گاوزبان بر التیام زخم تأثیر مثبتی داشته است اما این تأثیر در مقایسه با گروه بتادین و بدون مداخله بیشتر و با فنی توئین کمتر است. از نظر هیستوپاتولوژی نیز زخم‌ها از نظر فاکتور التهاب در گروه گل‌گاوزبان با 007/0P= کاهش معنی‌داری داشتند. گروه فنی توئین از نظر بافت جوانه‌ای و بازسازی سطح پوششی از سطح بالاتری نسبت به بقیه گروه‌ها برخوردار بود.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان‌دهنده اثر مثبت عصاره گل‌گاوزبان بر التیام زخم است. در مقایسه، این اثر کمتر از داروی فنی توئین و بیشتر از بتادین است. مطالعات بیشتری در خصوص دوزهای متفاوت این گیاه و اثر مقایسه‌ای آن با سایر درمان‌های رایج در خصوص ترمیم زخم نیاز است.
روش بررسی: مطالعه موجود یک مطالعه آزمایشگاهی است که بر روی 20 موش سوری بالغ، تحت چهار گروه درمانی با گل‌گاوزبان، بتادین، فنی‌توئین و گروه کنترل، انجام شد. زخم‌های برشی ایجاد شده در ناحیه پشتی نمونه‌ها در روزهای 3، 7، 10 و 14 از نظر میزان بهبودی و هیستوپاتولوژی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ANOVA و TUKEY مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: یافته‌های مربوط به میانگین مساحت و افزایش میزان بهبودی زخم‌ها در استفاده از گل‌گاوزبان در مقایسه روزهای 3، 7، 10 و 14، حاکی از آن است که گل‌گاوزبان بر التیام زخم تأثیر مثبتی داشته است اما این تأثیر در مقایسه با گروه بتادین و بدون مداخله بیشتر و با فنی توئین کمتر است. از نظر هیستوپاتولوژی نیز زخم‌ها از نظر فاکتور التهاب در گروه گل‌گاوزبان با 007/0P= کاهش معنی‌داری داشتند. گروه فنی توئین از نظر بافت جوانه‌ای و بازسازی سطح پوششی از سطح بالاتری نسبت به بقیه گروه‌ها برخوردار بود.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان‌دهنده اثر مثبت عصاره گل‌گاوزبان بر التیام زخم است. در مقایسه، این اثر کمتر از داروی فنی توئین و بیشتر از بتادین است. مطالعات بیشتری در خصوص دوزهای متفاوت این گیاه و اثر مقایسه‌ای آن با سایر درمان‌های رایج در خصوص ترمیم زخم نیاز است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فارماکولوژی
دریافت: 1393/4/20 | پذیرش: 1396/7/2 | انتشار: 1396/7/3
دریافت: 1393/4/20 | پذیرش: 1396/7/2 | انتشار: 1396/7/3
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
