دوره 22، شماره 4 - ( مهر و آبان 1393 )
جلد 22 شماره 4 صفحات 1395-1387 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Haerian Ardakani A, Asadi Y, Afkhami Ardakani M, Nooorelahi M, Sooratgar A. Effect of Topical Tetracycline Gel with Non Surgical Periodontal Therapy on Hba1c and Lipid Profile in Type 2 Diabetic Patients: A Clinico- Biochemical Study. JSSU 2014; 22 (4) :1387-1395
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-2769-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-2769-fa.html
حائریان اردکانی احمد، اسدی یاسین، افخمی اردکانی محمد، نورالهی مریم، صورتگر آیدین. اثر ژل تتراسیکلین موضعی به همراه درمان غیرجراحی پریودنتال بر روی HbA1c و Lipid profile بیماران دیابتی نوع 2: مطالعه بالینی – بیو شیمیایی . مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1393; 22 (4) :1387-1395
چکیده: (8512 مشاهده)
مقدمه: هدف مطالعه حاضر، تعیین اثر تجویز ژل تتراسایکلین موضعی به همراه درمان غیرجراحی پریودنتال بر روی سطح HbA1c و Lipid profile در بیماران دیابتی نوع 2 می‌باشد.
روش بررسی: 30 بیمار مبتلا به دیابت ملیتوس نوع 2 به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه جرم‌گیری و تسطیح سطح ریشه و گروه دیگر جرم‌گیری و تسطیح سطح ریشه به همراه ژل تتراسیکلین موضعی دریافت کردند. فاکتورهای بالینی شامل ایندکس لثه‌ای (GI)، ایندکس پلاک (PI)، عمق پاکت پریودنتال (PDD) و فاکتورهای بیوشیمیایی شامل HbA1c و Lipid profile در ابتدای مطالعه و 3 ماه بعد در این بیماران ارزیابی شد.
نتایج: در مقایسه فاکتورهای بالینی بین دوگروه مطالعه، عمق پاکت پریودنتال به صورت معنی‌دار در گروه دریافت‌کننده ژل تتراسیکلین کاهش یافت. در بین فاکتورهای بیوشیمیایی هم میزان تری‌گلیسرید (TG) در گروه دریافت‌کننده ژل به صورت معنی‌دار کاهش یافت. تفاوت سایر فاکتورهای بالینی و بیوشیمیایی بین دو گروه معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: در هر دو گروه بعد از انجام درمان بهبود فاکتورهای بالینی و بیوشیمیایی دیده شد. با این وجود به نظر می‌رسد تجویز ژل تتراسیکلین موضعی به همراه درمان غیرجراحی پریودنتال در بهبود برخی فاکتورهای بالینی و بیوشیمیایی شامل PPD و TG، مؤثر بوده است، اگر چه سایر فاکتورها بر درمان غیرجراحی پریودنتال به تنهایی برتری نداشت.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
پریودانتیکس
دریافت: 1393/1/19 | پذیرش: 1393/5/4 | انتشار: 1393/7/15
دریافت: 1393/1/19 | پذیرش: 1393/5/4 | انتشار: 1393/7/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
