بحرالعلومی زهرا، سروری میلاد، کبودان مونا، روایی سعادت. ارتباط بین شاخص توده بدنی و پوسیدگی دندانی در کودکان ۷ تا ۱۱ ساله شهر یزد. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. ۱۳۹۲; ۲۱ (۶) :۷۵۱-۷۵۸
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-۱-۲۳۷۸-fa.html
چکیده: (۹۰۰۶ مشاهده)
مقدمه: دو شاخص مهم ارزیابی سلامت در کودکان شاخص توده بدنی و شاخص پوسیدگیهای دندانی هستند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین این دو شاخص در کودکان 7 تا 11 ساله شهر یزد انجام شد. روش بررسی: در مطالعهای مقطعی با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای 400 کودک 7 تا 11 ساله از مدارس شهر یزد انتخاب شدند. شاخص توده بدنی و شاخص DMFT/dmft در آنها به دست آمد و سپس ارتباط بین این دو شاخص و همچنین تأثیر عواملی مانند مصرف میان وعدههای پوسیدگیزا، تحصیلات پدر و مادر و دفعات مسواک زدن بر شاخص پوسیدگی بررسی شد. دادهها با استفاده از آزمون McNemar مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: میانگین شاخص DMFT/dmft در کل نمونهها 59/1±09/5 بود. 18 درصد از کودکان در خطر اضافه وزن بودند و یا اضافه وزن داشتند. در کودکان در خطر اضافه وزن و کودکان دارای اضافه وزن، فراوانی شاخص پوسیدگی (بالاتر و مساوی 5) به طور معنیداری بالاتر از سایر کودکان بود (001/0p<). مصرف میانوعدههای پوسیدگیزا و دفعات مسواک زدن تأثیر قابل توجهی بر این شاخص داشتند. نتیجهگیری: نتایج مطالعه کنونی حاکی از ارتباط مثبت بین BMI و شاخص پوسیدگی بود، به طوری که در کودکان با شاخص بدنی بیشتر، شاخص پوسیدگی بالاتر بود. در تحقیقات آینده، این ارتباط باید به وسیله مطالعات طولی مورد بررسی قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی دریافت: 1392/2/14 | پذیرش: 1392/11/16 | انتشار: 1392/11/16