Ahmadzadeh Raji M, Khosravi A, Sanati M, Hajihoseini R, Ebrahimi A, Nabavi M. Interleukin VII Receptor Gene Polymorphism in Multiple Sclerosis Patients. JSSU 2011; 19 (4) :501-510
URL:
http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1637-fa.html
احمدزادهراجی مژگان، خسروی علیرضا، صنعتی محمد حسین، حاجیحسینی رضا، ابراهیمی احمد، نبوی سیدمسعود. بررسی پلی مورفیسم ژن رسپتور اینترلوکین VIIدر بیماران مبتلا به ام اس. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1390; 19 (4) :501-510
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1637-fa.html
چکیده: (11116 مشاهده)
مقدمه: مولتیل اسکلروزیس یکی از بیماریهای مزمن سیستم اعصاب مرکزی است، این بیماری در میان جوانان و زنان بیشتر بروز میکند و منجر به بروز علایمی عصبی میگردد. اینترلوکین-7 گلیکوپروتئین 25 کیلو دالتونی است که در تنظیم خونسازی ولنفوپواز دخالت دارد با توجه به اینکه ژن گیرنده اینترلوکین-7 به عنوان یک ژن مرتبط با بیماری ام اس شناخته شده است، هدف این پژوهش بررسی پلی مورفیسم این ژن و مطالعه چند ریختی های تک نوکلئوتیدی آن می باشد.
روش بررسی: از 60 نفر بیمار و 60 نفر افراد ظاهراً نرمال که موردی از ام اس در سابقه فامیلی نداشتند(گروه کنترل)، نمونه خون تهیه گردید و پس از استخراج DNA و کیفیت سنجی با استفاده از پرایمرهای اختصاصی برای نواحی اگزونی 4 و ناحیه پروموتر، توسط روش PCR، تکثیر صورت گرفت و درحضور نمونههای کنترل، غربالگری اولیه با روش SSCP انجام گردید و الگوهای متفاوت با نمونه کنترل، جهت تعیین توالی ارسال گردیدند.
نتایج: در ناحیه اگزون 4، نیز دو تغییر مشاهده شد. اولین تغییر در جایگاه 165 پروتئین((P. H165H و تغییر دیگر در ناحیه 138 پروتئین قرار داد(P.V138I). این تغییر با شماره دسترسی FR86358 در انستیتو بیوانفورماتیک اروپا ثبت گردید.
نتیجهگیری: مطالعات جمعیتی و مقایسه با جمعیتهای مرجع مشابهتهایی با جمعیت اروپایی و آسیایی را در بعضی از SNPها نشان داد. پس از انجام مطالعات تکمیلی بر روی گروه شاهد و مطالعه پلی مورفیسم در جمعیت بزرگتری از بیماران ایرانی، به نظر میرسد استفاده از آنها به عنوان یک بیومارکر، در تشخیص زود هنگام بیماری ام اس، مفید واقع گردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1390/7/13 | انتشار: 1390/7/23