دوره 19، شماره 3 - ( مرداد و شهریور 1390 )
جلد 19 شماره 3 صفحات 376-369 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Naghiaee Y, Mohiti Ardakani J, Mozaffari-Khosravi H. Relation Between Ghrelin Hormone Levels and Bone Mineral Density in Normal Adults. JSSU 2011; 19 (3) :369-376
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1575-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1575-fa.html
نقیایی یوسف، محیطی اردکانی جواد، مظفری خسروی حسن. بررسی ارتباط هورمون گرلین و دانسیته استخوانی در بزرگسالان با توده استخوانی طبیعی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1390; 19 (3) :369-376
چکیده: (11139 مشاهده)
مقدمه: هورمون گرلین پلی پپتید 28 اسید آمینه‌ای است که در طول دستگاه گوارش و عمدتاً در معده ترشح می‌شود. اثرات متعددی از جمله افزایش اشتها، تنظیم انرژی، افزایش ترشح هورمون رشد، افزایش برون ده قلبی، کاهش فشارخون را به این هورمون نسبت می‌دهند. اخیراً اثربخشی آن بر افزایش تراکم مواد معدنی استخوان مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین در این مطالعه تاثیر هورمون گرلین در افراد بزرگسال با توده استخوانی طبیعی بررسی شد.
روش بررسی: این مطالعه بصورت توصیفی بر روی 33 فرد بزرگسال بالای20 سال انجام شد. در ابتدا وضعیت تراکم استخوان در دو ناحیه کمر و ران با روشDual Energy X-Ray Absorptiometry(DXA) اندازه‌گیری شد. افرادی که در این دو ناحیه دارای T-score بیشتر از 1- بودند به عنوان فرد سالم از نظر تراکم استخوانی انتخاب شدند. پس از نمونه‌گیری، گرلین سرم آنها با روش ELISA و با کیت اندازه‌گیری شد.
نتایج: میانگین سنی افراد 6/10±40 سال و نمایه توده بدنی6/3±27(کیلوگرم بر متر مربع) بود. همچنین میانگین غلظت گرلین پلاسما (pg/ml)9/128±5/100 به دست آمد. ضریب همبستگی گرلین با هیچکدام از متغیرها بخصوص تراکم استخوانی ناحیه کمر و ران معنی‌دار نبود و تنها با وزن افراد معنی‌دار بود(05/0=p).
نتیجه‌گیری: دامنه میزان خونی هورمون گرلین با سن متغیر است. در این مطالعه ارتباط معنی‌داری بین گرلین و تراکم استخوانی دو ناحیه کمر و ران دیده نشد که با برخی از مطالعات مشابه همخوانی دارد. هر چند این ارتباط در مطالعات سلولی برروی استئوبلاست ها اثر این هورمون را برتراکم استخوانی نشان داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
