دوره 12، شماره 2 - ( تابستان 1383 )
جلد 12 شماره 2 صفحات 113-101 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
مدرس‌مصدق1 منیره، صدربافقی سیدمحمود، نواب‌پور احمد. هپارین. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1383; 12 (2) :101-113
چکیده: (8144 مشاهده)
چکیده
هپارین داروی ضد انعقادی است که از طریق فعالیت آنتی ترومبین III سبب غیرفعال‌شدن ترومبین و فاکتور Xa می‌شود. فارماکوکنتیک این دارو تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله دوز و وسعت ترومبوآمبولیسم دارد. مانیتورینگ توسط اندازه‌گیری aPTT هر 6 ساعت انجام می‌شود که می بایست 5/2-5/1 برابر میزان کنترل نگه داشته شود. هپارین عمدتاً جهت پیشگیری و درمان ترومبوآمبولی وریدی و آمبولی ریوی، پیشگیری از ترومبوز مورال بعد از MI و برای درمان بیماران با آنژین ناپایدار و MI مفید است. مهمترین عارضه آن خونریزی است و می‌تواند سبب آلوپسی، استئوپروز، ترومبوسیتوپنی و ترومبوز شود. سولفات پروتامین جهت خنثی کردن اثر هپارین بکار می رود. هپارین‌های با وزن مولکولی پایین دارای خواص فارماکوکنتیکی بهتری هستند و داروی انتخابی برای پیشگیری از ترومبوز وریدی ناشی از جراحی های ماژور می باشد. این داروها اثر مهاری بیشتری روی Xa نسبت به ترومبین دارند و احتیاج به تست aPPT برای مانیتور آنها نمی‌باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
