دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1383 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 43-35 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khalili M, Sharifi M. Study of the Prevalence of Causative Bacterial&Protozoal Agents of in Stool Samples of 470 Gastroenteritis Patients Referring to the Nikoopour Clinic in Yazd,Iran. JSSU 2004; 12 (1) :35-43
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1217-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1217-fa.html
خلیلی محمدباقر، شریفی محمدرضا. بررسی شیوع عوامل باکتریایی و پروتوزوایی در 470 نمونه مدفوع بیماران مبتلا به گاستروآنتریت مراجعه‌کننده به درمانگاه نیکوپور شهر یزد . مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1383; 12 (1) :35-43
چکیده: (15531 مشاهده)
مقدمه : گاستروآنتریت یکی از مشکلات قابل توجه در تمام نقاط دنیا است. این بیماری در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران یکی از عوامل مرگ و میر انسانها بویژه کودکان زیر 5 سال می‌باشد. هدف از این بررسی وضعیت دموگرافیک ، تعیین عوامل باکتریایی و انگلی و نیز آنتی‌بیوگرام باکتریهای ایزوله شده بیماران مبتلا به گاستروآنتریت می باشد.
روش بررسی : این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی بوده که طی سالهای 1378 الی 1380 برروی مراجعین به درمانگاه نیکوپور شهر یزد انجام شده است. در این مطالعه 470 نمونه مدفوع از بیماران مبتلا ، تحت آزمایش مستقیم، کشت نمونه و آنتی بیوگرام باکتریهای پاتوژن جدا شده قرار گرفته است. جهت جدا سازی و تشخیص افتراقی گونه‌های باکتری ، از محیط های انتخابی و افتراقی استاندارد استفاده شد و جهت تشخیص پروتوزا از تکنیک مستقیم (Wet – mount) استفاده گردید.
یافته‌ها : نتایج حاصله نشان داد که 272 نمونه (9/57%) آلوده به باکتری یا پروتوزوآی پاتوژن بودند و از 272 بیمار آلوده، 138 نفر مرد (8/50%) و 134 نفر زن (3/49%) بودند. گونه های ایزوله شده به ترتیب فراوانی عبارتند از : اشریشیاکلی انتروپاتوژن 117 مورد (43% )، گونه های شیگلا 51 مورد (8/18% )، سالمونلا اینتریتیدیس 25 مورد (2/9% ) ، کامپیلو باکتر ژژونی 16 مورد (9/5% )، ژیاردیار لامبلیا
51 مورد (8/18% ) و آمیب هیستولیتکا و کلی 12 مورد (4/4% ). پس از تعیین گونه شیگلا، مشخص شد که گونه دیسانتری بیشترین (5/74%) و بویدی کمترین (2% ) تعداد را به خود اختصاص دادند. مقایسه فراوانی باکتریهای ایزوله شده در رابطه با جنس بیماران نشان داد که بجز گونه های شیگلا بقیه باکتریها در مردان بیشتر از زنان بوده است ولی اختلاف معنی دار نیست. حساسیت و مقاومت بعضی از گونه های جدا شده نسبت به آنتی بیوتیکهای انتخابی آمپی سیلین (AM)، نالیدیکسیک اسید (NA)، سیپروفلوکساسین (CP)، جنتامایسین (GM) و متوکسازول (SXT) انجام گرفت . بیشترین حساسیت را اشریشیاکلی نسبت به سیپروفلوکساسین (100%)، سالمونلا به نالیدیکسیک اسید ( 100% )، شیگلا دیسانتری به سیپروفلوکسازین (8/95% ) داشت.
نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان می دهد که احتمالاً تعدادی از بیماران بوسیله عوامل غیرباکتریایی و انگلی آلوده بودند. با توجه به اینکه تقریباً آنتی بیوتیکها بر همه ویروسها و انگلها بی اثرند و از طرفی مصرف آنها موجب مقــاومت باکتریهـــای روده ای می شود، ضروری است کشت مدفوع و آنتی بیوگرام باکتریهای پاتوژن جدا شده قبل از درمان انجام پذیرد. ضمناً مهمترین عامل باکتریایی جدا شده در این مطالعه، اشریشیاکلی آنتروپاتوژن بود و مؤثرترین آنتی بیوتیک را می توان نالیدیکسیک اسید معرفی نمود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
