دوره 18، شماره 1 - ( فروردین و اردیبهشت 1389 )
جلد 18 شماره 1 صفحات 16-8 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dashti S, Ghafourzadeh M, Farajkhoda T, Firoozabadi Dehghani R. Comparison of Effectiveness of Extra-amniotic PGE2 and High-dose Oxytocin in Induction of Abortion.. JSSU 2010; 18 (1) :8-16
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1004-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-1004-fa.html
دشتی سعیده، غفورزاده محمد، فرج خدا تهمینه، دهقانی فیروزآبادی راضیه. مقایسه میزان تأثیرپروستاگلندین E2 خارج آمنیونی با اکسی‌توسین با دوز بالا بر القای سقط. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1389; 18 (1) :8-16
چکیده: (12212 مشاهده)
مقدمه: برای القای سقط از روش‌های گوناگون طبی و جراحی استفاده می‌شود. پروستاگلندین‌ها به اشکال مختلف، مانند قرص واژینال، ژل، تزریق داخل آمنیونی و خارج آمنیونی، کاربرد دارد. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر پروستاگلندین E2 خارج آمنیونی با اکسی‌توسین با دوز بالا در القای سقط طراحی گردید.
روش بررسی: در این مطالعه60 زن مراجعه‌کننده جهت القای سقط به بیمارستان شهید صدوقی یزد طی سال 1387-1386 به روش در دسترس، انتخاب و براساس جدول اعداد تصادفی به دو گروه 30 نفره پروستاگلندین E2 خارج آمنیونی و اکسی‌توسین با دوز بالا تقسیم شدند. روش گردآوری داده‌ها پرسشنامه بود و جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها ازآزمونهای آماری دقیق فیشر و کای‌دو استفاده گردید.
نتایج: در مقایسه تأثیر روش القای سقط میزان موفقیت در گروه درمانی پروستاگلندین بیشتر بود (014/0=p)، همچنین میانگین زمان القای سقط در روش پروستاگلندین کوتاه‌تر بود (0001/0=p). میانگین زمان القای تا سقط در هر دو گروه، در جنینهای مرده کوتاه‌تر از جنینهای زنده بود، [در گروه پروستاگلندین(001/0=p) و در گروه اکسی‌توسین (011/0=p)]. میزان بروز عوارض ناشی از درمان تفاوت معنادار آماری نداشت. در هر دو گروه، میانگین زمان القای سقط در سن حاملگی 14-12 هفته طولانی‌تر از هفته‌های 11-8 و 19-15 بوده که در گروه پروستاگلندین این تفاوت معنادار بود (001/0=p).
نتیجه‌گیری: استفاده از روش پروستاگلندین E2 خارج آمنیونی در القای سقط مؤثرتر از اکسی‌توسین با دوز بالا بوده و با کوتاه کردن زمان القایی سقط و کاهش نیاز به کورتاژ می‌تواند سبب کوتاه‌تر شدن زمان بستری، کاهش هزینه‌ها و افزایش رضایتمندی بیماران گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
