دوره 30، شماره 7 - ( مهر 1401 )                   جلد 30 شماره 7 صفحات 5052-5042 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (522 مشاهده)
مقدمه: با تولد نوزاد نارس، پدران نیز اضطراب بالایی را تجربه می‌کنند که کمتر مورد توجه و تحقیق قرار گرفته‌اند. در راستای مراقبت متمرکز برخانواده این تحقیق با هدف تعیین تاثیر اولین تماس پوستی پدران با نوزاد نارس بستری بر میزان اضطراب آن‌ها انجام گردید.
روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی، با دو گروه آزمون و کنترل بود. 72 پدر نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان شهدای کارگر انتخاب شدند. در گروه آزمون تماس پوستی پدران با نوزادان آنها به مدت نیم ساعت برقرار شد. در گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. میزان اضطراب گروه آزمون و کنترل قبل و بعد از مداخله با استفاده از پرسش‌نامه اضطراب اسپیل برگرتعیین گردید. اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری تی تست و کای اسکوئر در نرم‌افزار SPSS version 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: قبل از مداخله در گروه آزمون میانگین نمره اضطراب خصیصه‌ای (16/26± 54/28‌‌) و موقعیتی (14/66± 50/36) و در گروه کنترل به ترتیب (14/48±59/81) و (‌15/41±58/86) بود که از نظر آماری تفاوت معنی‌داری وجود نداشت ولی بعد از مداخله میانگین اضطراب خصیصه‌ای (10/1±47/92) و موقعیتی (9/7±48/47) گروه آزمون نسبت به میاانگین نمرات اضطراب خصیصه‌ای (14/65±57/72) و موقعیتی (14/16±62/47) گروه کنترل کاهش یافت که از نظر آماری تفاوت معنی‌داری را نشان داد (0/05>p).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق‌، ایجاد اولین تماس پوستی باعث کاهش میزان اضطراب در پدران نوزاد نارس می‌شود.
 
واژه‌های کلیدی: پدر، نوزادان نارس، اضطراب، تماس پوستی
متن کامل [PDF 751 kb]   (246 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (154 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
دریافت: 1400/10/11 | پذیرش: 1401/1/21 | انتشار: 1401/7/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.