دوره 29، شماره 4 - ( تیر 1400 )
جلد 29 شماره 4 صفحات 3680-3669 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1128 مشاهده)
مقدمه: پرونیشن پا می‌تواند منجر به آسیب‌های مختلفی در اندام تحتانی گردد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین طولانی‌مدت بر روی شن بر هم انقباضی عضلات مفصل مچ پای افراد دارای پرونیشن بیش از حد پا طی راه رفتن بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی بود. نمونه‌های آماری پژوهش حاضر شامل 15 مرد با پرونیشن بیش از حد پا در گروه کنترل و 15 مرد با پرونیشن بیش از حد پا در گروه تجربی بودند که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. طی پیش و پس‌آزمون از دستگاه الکترومایوگرافی 8 کاناله جهت ثبت فعالیت عضلات طی راه رفتن استفاده شد. 8 هفته تمرینات بر روی شن (سه جلسه در هفته) تنها در گروه تجربی انجام شد. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه در نرم‌افزار SPSS version16 جهت تحلیل آماری در سطح معنی‌داری 0/05>P استفاده شد.
نتایج: یافته‌ها افزایش معنی‌داری را در هم انقباضی جهت‌دار مچ پا طی پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون در گروه تجربی نشان داد (0/034=p). سایر مولفه‌های هم انقباضی مچ پا هیچگونه اختلاف معنی‌داری را طی پس‌آزمون درمقایسه با پیش‌آزمون نشان نداند (0/05<P).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد با افزایش هم انقباضی جهت‌دار عضلات مفصل مچ در نتیجه تمرین بر روی شن با بهبود پایداری در مفصل مچ پا همراه باشد. با وجود این، مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز می‌باشد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی بود. نمونه‌های آماری پژوهش حاضر شامل 15 مرد با پرونیشن بیش از حد پا در گروه کنترل و 15 مرد با پرونیشن بیش از حد پا در گروه تجربی بودند که به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. طی پیش و پس‌آزمون از دستگاه الکترومایوگرافی 8 کاناله جهت ثبت فعالیت عضلات طی راه رفتن استفاده شد. 8 هفته تمرینات بر روی شن (سه جلسه در هفته) تنها در گروه تجربی انجام شد. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه در نرم‌افزار SPSS version16 جهت تحلیل آماری در سطح معنی‌داری 0/05>P استفاده شد.
نتایج: یافته‌ها افزایش معنی‌داری را در هم انقباضی جهت‌دار مچ پا طی پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون در گروه تجربی نشان داد (0/034=p). سایر مولفه‌های هم انقباضی مچ پا هیچگونه اختلاف معنی‌داری را طی پس‌آزمون درمقایسه با پیش‌آزمون نشان نداند (0/05<P).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد با افزایش هم انقباضی جهت‌دار عضلات مفصل مچ در نتیجه تمرین بر روی شن با بهبود پایداری در مفصل مچ پا همراه باشد. با وجود این، مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز می‌باشد.
نوع مطالعه: کارآزمایی بالینی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1399/1/30 | پذیرش: 1399/9/15 | انتشار: 1400/4/10
دریافت: 1399/1/30 | پذیرش: 1399/9/15 | انتشار: 1400/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |