دوره 28، شماره 8 - ( آبان 1399 )                   جلد 28 شماره 8 صفحات 2921-2905 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (1926 مشاهده)
مقدمه: خونریزی زیاد به‌دلیل هیپولمی (hypolemia) منجر به مرگ فوری و زودرس می‌شود. در صورت انتقال مجروح به‌ بیمارستان به‌دلیل ترومای (Trauma) ناشی از خونریزی، نیز در بیشتر مواقع فرد را در خطر مرگ قرار می‌دهد. روش‌های کنترل خونریزی شامل روش‌های مکانیکی، حرارتی، دارو درمانی و یا عوامل بند‌آورنده موضعی (Topical hemostats) می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی بندآورنده‌ها از سال (2019-2008) برای کاربرد آن‌ها در همه موارد اورژانسی خونریزی می‌باشد.
در این مطالعه به جستجوی مقالات مرتبط در پایگاه‌های اطلاعاتی مانندMed Pub  و Scopus با استفاده از کلید‌واژه‌های بندآورنده‌های موضعی خون، تروما، اورژانس، خونریزی، بررسی سیستماتیک پرداخته شد. مقالات مربوطه گردآوری و بررسی شدند.
در حال حاضر بندآورندههای موضعی (hemostatic) با استفاده از مکانیسم‌های مختلف از جمله تجمیع فاکتورهای انعقادی در یک نقطه، چسبندگی به‌بافت‌ها، فعال‌کردن آبشار انعقادی، می‌توانند در کنترل و کاهش خونریزی عمل کنند. تعدادی از این پانسمان‌ها مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا هستند.
نتیجه‌گیری: استفاده از پانسمان‌های بندآورنده خونریزی یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌های اخیر است. پانسمان‌های مبتنی بر مواد معدنی از نظر مکانیسم عمل در برابر دیگر محصولات بهتر هستند. با این حال، هنوز هم محصولی ایده‌آل و کامل شناخته نشده است. پژوهش در این رابطه باید مورد توجه بیشتری قرار بگیرد.
متن کامل [PDF 1105 kb]   (903 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (6469 مشاهده)  
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: بیوشیمی
دریافت: 1398/11/6 | پذیرش: 1399/8/10 | انتشار: 1399/8/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.