دوره 15، شماره 1 - ( بهار 1386 )
جلد 15 شماره 1 صفحات 53-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mosayebi G, Ghazavi A, Payani M. Effect of Vitamin D3 on Ifn-Γ and Il-10 Levels in Mice with Experimental Autoimmune Encephalomyelitis . JSSU 2007; 15 (1) :49-53
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-677-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-677-fa.html
مسیبی قاسم، قضاوی علی، پایانی محمد علی. تأثیر ویتامین D3 بر میزان سایتوکاینهای IFN-γ و IL-10 در موشهای مبتلا به آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1386; 15 (1) :49-53
چکیده: (10680 مشاهده)
مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS Multiple Sclerosis) یک بیماری خود ایمن مزمن با اتیولوژی ناشناخته می باشد که سیستم عصبی مرکزی را گرفتار می سازد. شیوع بیماری در مناطقی که مصرف ویتامینD بالا است، کمتر می باشد. برخی مطالعات نشان می دهد که ویتامینD3 در جلوگیری از آنسفالومیلیت خودایمن تجربی experimental autoimmune encephalomyelitis) (EAE ، مدل حیوانی مولتیپل اسکلروزیس، مؤثر است. چگونگی تأثیر این ویتامین در جلوگیری ازEAE مشخص نیست. ویتامینD3 ممکن است با تأثیر بر پاسخهای ایمنی سلولی(TH1 وTH2) در جلوگیری از پیشرفت بیماری مؤثر باشد. در این مطالعه اثر ویتامینD3 بر روی پاسخهای ایمنی سلولی در موشهای نژاد C57BL/6 مبتلا به EAE مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: این مطالعه از نوع تجربی – آزمایشگاهی است که بر روی موشهای نر نژاد C57BL/6 در دو گروه درمانی (هر گروه 10 سر) با شرایط سنی و وزنی مشابه قرار گرفتند. موشهای مبتلا به EAE تحت درمان با ویتامینD3 که 5 میکروگرم بر حسب وزن ویتامینD3 هر دو روز یک بار به صورت داخل صفاقی از سه روز قبل تا 19 روز پس از ایجاد بیماری دریافت کردند و موشهای مبتلا به EAE درمان نشده که تنها vehicle را با همان جدول زمانی دریافت نمودند. علایم بیماری روزانه ثبت گردید. در روز بیستم، سلولهای تک هسته ای طحال موشها جدا گردید و در حضور و عدم حضور پپتید MOG35-55 کشت داده شد. مایع رویی کشت سلول پس از گذشت 96 ساعت جمع آوری و میزان تولید IL-10 و IFN-γ با روش ELISA مورد سنجش قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد که شدت علایم کلینیکی در موشهای تحت درمان با ویتامینD3 (8/0±2/3) در مقایسه با گروه درمان نشده(44/0±3/5) به طور معنی داری کمتر می باشد(001/0=p). همچنین در روز شروع حمله بیماری بین گروه تحت درمان با ویتامینD3 و درمان نشده (به ترتیب روز 1 ±11 و روز1±15پس از القای بیماری) اختلاف قابل ملاحظه ای مشاهده شد. اختلاف معنی داری بین میانگین غلظت IFN-γ در موشهای مبتلا به EAE تحت درمان با ویتامین D3 در مقایسه با گروه کنترل (درمان نشده) وجود نداشت در حالی که میانگین غلظت IL-10 در موشهای مبتلا به EAE تحت درمان با ویتامین D3 به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از گروه کنترل بود (001/0p= (.
نتیجه گیری: از یافته ها می توان چنین نتیجه گرفت که ویتامین D3 از طریق هدایت پاسخهای ایمنی به سمت TH2 و القای تولید مقادیر بالای IL-10 در مهار بیماری EAE مؤثر است. شاید بتوان از این ویتامین به عنوان یک عامل تعدیل کننده سیستم ایمنی در درمان MS استفاده نمود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
