دوره 16، شماره 3 - ( پاييز 1387 )
جلد 16 شماره 3 صفحات 320-320 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hosein-Nejad M, Aziz- zadeh-Forozi M, Mohammad-Alizadhe S, Haghdoost A. Role of Self Efficacy Predictors in Nutritional Behaviors of Kerman High School Female Students in 2006-2007 Academic Year. JSSU 2008; 16 (3) :320-320
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-579-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-579-fa.html
حسین نژاد مریم، عزیزاده فروزی منصوره، محمدعلیزاده سکینه، حق دوست علی اکبر. نقش خودکارآمدی درپیشبینی رفتارهای غذایی دانش آموزان دختر دبیرستانهای شهر کرمان در سال 1386. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1387; 16 (3) :320-320
چکیده: (12620 مشاهده)
مقدمه: توجه به بهبود وضعیت تغذیه دختران نوجوان، که مادران نسل آینده خواهند بود، میتواند از مؤثرترین اقدامات بنیادین برای پیشگیری از بیماریهای مزمن سنین بعدی باشد. شناخت عوامل پیشبینی کننده رفتارها، یکی از مؤثرترین راههایی است که می-تواند جزو برنامههای پیشگیری در جوامع، به خصوص در کشورهای در حال توسعه قرار گیرد.
هدف: این مطالعه به منظورتعیین نقش پیشبینی کننده خود کارآمدی در پیشبینی رفتارهای غذایی دختران مقطع دبیرستان شهر کرمان در سال 1386 صورت گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه همبستگی، دانشآموزان دبیرستانهای دخترانه شهر کرمان به عنوان جامعه پژوهش و بر اساس مطالعه مقدماتی، نمونه پژوهش 800 نفر تعیین شد. 900 پرسشنامه توزیع گردید که در پایان 812 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نمونهگیری به روش تصادفی– خوشهای صورت گرفت. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه استفاده شد که در سه بخش شامل، سؤالات مربوط به ویژگیهای فردی و عمومی، رفتارهای غذایی، خود کارآمدی رفتارهای غذایی تنظیم شده بود. اطلاعات پس از کسب روایی و پایایی مناسب جمعآوری و مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
نتایج: یافتههای این پژوهش نشان داد که بیشتر دانش آموزان مورد مطالعه (4/57 درصد) کمتر یا مساوی 16 سال سن داشتند و درصد نمرات کسب شده در حیطه رفتار غذایی و خود کارآمدی آن به ترتیب 66 و 61 درصد بود. نتایج آنالیز رگرسیون دو متغیره، ارتباط معنیدار و مثبتی را بین میانگین نمره رفتار غذایی و خود کارآمدی آن (32/0R=، 0001/0P=) نشان داد که علاوه بر خود کارآمدی رفتار غذایی عواملی چون، تحصیلات پدر، ارزیابی وضع اقتصادی خانواده در مقایسه با سایرین از دید دانشآموزان، میزان اهمیت خانواده به مصرف غذای سالم، داشتن حق انتخاب مواد غذایی در خانواده، تعداد صرف وعدههای غذا با خانواده و شغل مادر پیشبینی کننده رفتار غذایی بودند.
نتیجهگیری: نتایج به دست آمده، نقش پیش بینی کننده مفهوم خودکارآمدی را برای رفتارهای ارتقا دهنده سلامت نظیر رفتار غذایی بر طبق مدل Pender تأیید میکند، بنابراین از شیوههای افزایش خودکارآمدی از قبیل ترغیب کلامی، افزایش خودآگاهی نوجوانان نسبت به تواناییهای خود و ارایه الگوهای مناسب برای آنها میتوان به عنوان عوامل ارتقا دهنده رفتارهای بهداشتی استفاده کرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
