دوره 30، شماره 7 - ( مهر 1401 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 5041-5032 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gharibi S, Aghaei S, Shahvazian E, Mahmoodi M B, Sahami-Fard M H, kolahdouz P et al . Association of CXCL12 and CXCR4 Genes Polymorphism with Proliferative Diabetic Retinopathy in Diabetic Patients. JSSU 2022; 30 (7) :5032-5041
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5593-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5593-fa.html
غریبی صبا، آقایی شیوا، شهوازیان انسیه، محمودی محمدباقر، سهامی‌فرد محمدحسین، کلاهدوز پریسا و همکاران.. بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم ژن های CXCR4 و CXCL12 با استعداد ابتلا به رتینوپاتی دیابتی تکثیرشونده در بیماران دیابتی. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1401; 30 (7) :5032-5041
صبا غریبی 
، شیوا آقایی ، انسیه شهوازیان ، محمدباقر محمودی ، محمدحسین سهامی‌فرد ، پریسا کلاهدوز ، احسان فراشاهی یزد*
، شیوا آقایی ، انسیه شهوازیان ، محمدباقر محمودی ، محمدحسین سهامی‌فرد ، پریسا کلاهدوز ، احسان فراشاهی یزد*
چکیده: (517 مشاهده)
مقدمه: بیماران مبتلا به دیابت مستعد پیشروی عوارض مرتبط با شبکیه هستند. تاکنون چندین ژن در ارتباط با پیشروی رتینوپاتی گزارش شده است که گروهی از این ژنها، ژنهای درگیر در رگزایی هستند. ژنهای CXCL12 و CXCR4 از جمله مهمترین ژنها در این مسیر هستند که کمتر مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتهاند. هدف این مطالعه تعیین ارتباط میان پلی‌مورفیسم ژنهای CXCL12 (rs1801157) و CXCR4 (rs2228014) و ریسک ابتلا به رتینوپاتی دیابتی تکثیرشونده در جمعیت یزد می باشد.
روش بررسی: در مطالعه مورد-شاهدی حاضر پلی‌مورفیسم‌های rs2228014 و rs1801157 در میان 103 بیمار مبتلا به دیابت در قالب دو گروه مورد و شاهد مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، گروه شاهد شامل 49 بیمار مبتلا به دیابت بوده که عارضه رتینوپاتی را نشان نداده‌اند و گروه مورد از 54 بیمار دیابتی دارای عارضه رتینوپاتی تکثیر شونده تشکیل شده است. تعیین ژنوتیپ پلی‌مورفیسم rs2228014 با استفاده از روش ARMS-PCR و واریانت rs1801157 به روش RFLP-PCR صورت گرفت. به منظور تحلیل آماری داده‌ها از نرم‌افزاز SPSS version 16 و آزمون کای-دو استفاده گردید.
نتایج: مدل های ژنتیکی مربوط به پلی مورفیسم‌های rs2228014 و rs1801157 در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی تکثیرشونده در مقایسه با گروه کنترل، اختلاف معناداری از لحاظ آماری نشان نداد (0/05< P).
نتیجه‌گیری: این مطالعه ارتباط معناداری میان پلی‌مورفیسم‌های rs2228014 و rs1801157 و ریسک ابتلا به رتینوپاتی دیابتی تکثیرشونده نشان نداد. ارزیابی این پلی‌مورفیسم‌ها در جمعیت‌های مختلف و گسترده‌تر به منظور کسب نتایج دقیق‌تر پیشنهاد می‌گردد.
روش بررسی: در مطالعه مورد-شاهدی حاضر پلی‌مورفیسم‌های rs2228014 و rs1801157 در میان 103 بیمار مبتلا به دیابت در قالب دو گروه مورد و شاهد مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، گروه شاهد شامل 49 بیمار مبتلا به دیابت بوده که عارضه رتینوپاتی را نشان نداده‌اند و گروه مورد از 54 بیمار دیابتی دارای عارضه رتینوپاتی تکثیر شونده تشکیل شده است. تعیین ژنوتیپ پلی‌مورفیسم rs2228014 با استفاده از روش ARMS-PCR و واریانت rs1801157 به روش RFLP-PCR صورت گرفت. به منظور تحلیل آماری داده‌ها از نرم‌افزاز SPSS version 16 و آزمون کای-دو استفاده گردید.
نتایج: مدل های ژنتیکی مربوط به پلی مورفیسم‌های rs2228014 و rs1801157 در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی تکثیرشونده در مقایسه با گروه کنترل، اختلاف معناداری از لحاظ آماری نشان نداد (0/05< P).
نتیجه‌گیری: این مطالعه ارتباط معناداری میان پلی‌مورفیسم‌های rs2228014 و rs1801157 و ریسک ابتلا به رتینوپاتی دیابتی تکثیرشونده نشان نداد. ارزیابی این پلی‌مورفیسم‌ها در جمعیت‌های مختلف و گسترده‌تر به منظور کسب نتایج دقیق‌تر پیشنهاد می‌گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
