دوره 30، شماره 10 - ( دی 1401 )
جلد 30 شماره 10 صفحات 6022-6013 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SSU.REC.1399.054
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kheirollahi K, Hemayati R, Nabavinejad S R. Frequency Distribution of Oral Manifestations in Diabetic and Non-Diabetic Patients Undergoing Hemodialysis. JSSU 2023; 30 (10) :6013-6022
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5488-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-5488-fa.html
خیراللهی خاطره، حمایتی رویا، نبوی‌نژاد سید رسول. مقایسه توزیع فراوانی تظاهرات دهانی در بیماران دیابتی و غیردیابتی تحت همودیالیز. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1401; 30 (10) :6013-6022
چکیده: (407 مشاهده)
مقدمه: نارسایی مزمن کلیوی همان‌طور که بر روی سیستم‌های مختلف بدن تاثیر می‌گذارد می‌تواند موجب تغییرات عمده‌ای در حفره دهان شود، از این رو مطالعه حاضر با هدف مقایسه فراوانی تظاهرات دهانی در بیماران دیابتی و غیردیابتی تحت همودیالیز شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی 60 بیمار تحت درمان همودیالیز مراجعه کننده به بخش‌های دیالیز بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به دو گروه 30 تایی؛ دیابتی و غیر دیابتی تقسیم شدند. معاینه حفره دهان با آینه، سوند، پروب و چراغ قوه صورت گرفت. سن، جنس، مدت زمان همودیالیز، علائم و نشانه‌های دهانی در چک‌لیست بیماران گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزار آماریversion 16 SPSS و آزمون‌های آماری تی، فیشر و مجذورکای انجام شد.
نتایج: 37 نفر (61/7 درصد) از بیماران مرد و 23 نفر (38/3 درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران 16/15±57/17 سال (دامنه سنی 88-15 سال) بود. در گروه بیماران دیابتی، خشکی دهان (76/7 درصد) و در گروه بیماران غیردیابتی اروژن دندانی (50 درصد) بیشترین فراوانی را داشت. اختلاف آماری معنی‌داری بین دو گروه در ابتلا به خشکی دهان و وجود کاندیدیازیس مشاهده شد (0/05>P).
نتیجه‌گیری: اثر ترکیبی دیابت و نارسایی کلیوی در بیماران همودیالیزی مبتلا به دیابت باعث افزایش عوارض دهانی در این افراد شده، لذا ارتباط نزدیک ما بین بیمار و تیم مراقبت سلامتی (پزشک و دندانپزشک) جهت تشخیص به‌موقع ضایعات دهانی می‌تواند به ارتقای سلامت دهان و نیز کیفیت زندگی بیماران و نهایتاً کاهش بار مالی بیماری کمک کند.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی 60 بیمار تحت درمان همودیالیز مراجعه کننده به بخش‌های دیالیز بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به دو گروه 30 تایی؛ دیابتی و غیر دیابتی تقسیم شدند. معاینه حفره دهان با آینه، سوند، پروب و چراغ قوه صورت گرفت. سن، جنس، مدت زمان همودیالیز، علائم و نشانه‌های دهانی در چک‌لیست بیماران گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزار آماریversion 16 SPSS و آزمون‌های آماری تی، فیشر و مجذورکای انجام شد.
نتایج: 37 نفر (61/7 درصد) از بیماران مرد و 23 نفر (38/3 درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران 16/15±57/17 سال (دامنه سنی 88-15 سال) بود. در گروه بیماران دیابتی، خشکی دهان (76/7 درصد) و در گروه بیماران غیردیابتی اروژن دندانی (50 درصد) بیشترین فراوانی را داشت. اختلاف آماری معنی‌داری بین دو گروه در ابتلا به خشکی دهان و وجود کاندیدیازیس مشاهده شد (0/05>P).
نتیجه‌گیری: اثر ترکیبی دیابت و نارسایی کلیوی در بیماران همودیالیزی مبتلا به دیابت باعث افزایش عوارض دهانی در این افراد شده، لذا ارتباط نزدیک ما بین بیمار و تیم مراقبت سلامتی (پزشک و دندانپزشک) جهت تشخیص به‌موقع ضایعات دهانی می‌تواند به ارتقای سلامت دهان و نیز کیفیت زندگی بیماران و نهایتاً کاهش بار مالی بیماری کمک کند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
دندانپزشکی
دریافت: 1400/3/31 | پذیرش: 1400/5/24 | انتشار: 1401/10/15
دریافت: 1400/3/31 | پذیرش: 1400/5/24 | انتشار: 1401/10/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
