دوره 26، شماره 5 - ( مرداد 1397 )
جلد 26 شماره 5 صفحات 438-426 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
malek shahi M, razavian S M H, Aghaee S S. Evaluation of malone-di-aldehide as an indicatorfor semen bacterial contamination . JSSU 2018; 26 (5) :426-438
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4442-fa.html
URL: http://jssu.ssu.ac.ir/article-1-4442-fa.html
ملک شاهی معصومه، رضویان سید محمدحسین، آقایی سید سهیل. ارزیابی مالون دی آلدیید به عنوان شاخصی برای آلودگی باکتریایی سیمن مردان. مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی يزد. 1397; 26 (5) :426-438
چکیده: (2850 مشاهده)
مقدمه: حدود 15% از زوجین نابارورند که 60% مربوط به فاکتورهای مردانه است و سهم ناباروری به علت عفونت مجاری تناسلی 20% است. در باکتریواسپرمی حضور باکتری و جلب لکوسیت ها تولید اشکال فعال اکسیژن و آسیب به سلول های اسپرم می نماید. در تحقیق حاضر تعیین نوع و فراوانی باکتری های دخیل در آلودگی مجاری تناسلی، تعیین میزان مالون دی آلدیید (MDA) در اسپرم و پلاسمای سیمن به عنوان شاخص میزان آسیب اکسیدان و رابطه آن با آلودگی میکروبی و نهایتاً تاثیر استرس اکسیداتیو و آلودگی میکروبی بر کیفیت نمونه سیمن در مردان نابارور ارزیابی شد.
روش بررسی: مطالعه مقطعی روی 53 بیمار مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قم انجام شد. پس از نمونه گیری، پارامترهای سیمن بر اساس روش WHO , 1999 و آلودگی باکتریایی به کمک کشت و تست های افتراقی و هم چنین غلظت MDA با روش فلوریمتری در اسپرم و پلاسمای سیمن تعیین و نتایج به کمک تست های ANOVA و تست T با نرم افزار spss16 آنالیز شدند.
نتایج: بر اساس نتایج حاصل 92% از مردان آلودگی باکتریایی شامل استافیلوکوس اورئوس (65%)، استافیلوکوس اپیدرمیدیس (5/24%)، پروتئوس میرابیلیس (4/2%)، کلبسیلا (8/4%) و انتروکوک (8/4%) داشتند. باکتریواسپرمی نه تنها موجب افزایش معنی دار(01/0p<) غلظت MDA در سلول و پلاسمای سیمن شد بلکه بر شاخص های کیفیت سیمن به خصوص تحرک اسپرم (01/0p<) اثر داشت.
نتیجه‌گیری: عفونت باکتریایی کیفیت نمونه سیمن را کاهش و موفقیت روش های کمک باروری را تهدید می نماید. اندازه گیری MDA می تواند به عنوان شاخصی برای ارزیابی آلودگی باکتریایی در مردان نابارور استفاده شود.
روش بررسی: مطالعه مقطعی روی 53 بیمار مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قم انجام شد. پس از نمونه گیری، پارامترهای سیمن بر اساس روش WHO , 1999 و آلودگی باکتریایی به کمک کشت و تست های افتراقی و هم چنین غلظت MDA با روش فلوریمتری در اسپرم و پلاسمای سیمن تعیین و نتایج به کمک تست های ANOVA و تست T با نرم افزار spss16 آنالیز شدند.
نتایج: بر اساس نتایج حاصل 92% از مردان آلودگی باکتریایی شامل استافیلوکوس اورئوس (65%)، استافیلوکوس اپیدرمیدیس (5/24%)، پروتئوس میرابیلیس (4/2%)، کلبسیلا (8/4%) و انتروکوک (8/4%) داشتند. باکتریواسپرمی نه تنها موجب افزایش معنی دار(01/0p<) غلظت MDA در سلول و پلاسمای سیمن شد بلکه بر شاخص های کیفیت سیمن به خصوص تحرک اسپرم (01/0p<) اثر داشت.
نتیجه‌گیری: عفونت باکتریایی کیفیت نمونه سیمن را کاهش و موفقیت روش های کمک باروری را تهدید می نماید. اندازه گیری MDA می تواند به عنوان شاخصی برای ارزیابی آلودگی باکتریایی در مردان نابارور استفاده شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیوشیمی
دریافت: 1396/10/18 | پذیرش: 1396/11/21 | انتشار: 1398/1/19
دریافت: 1396/10/18 | پذیرش: 1396/11/21 | انتشار: 1398/1/19
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
