ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: خودکشی یکی از چالش‌های مهم بهداشتی و اجتماعی می‌باشد که فرد، خانواده و جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آمارها حاکی از افزایش بروز خودکشی در کشور می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان بروز خودکشی در ایران به روش مرور سیستماتیک و فراتحلیل انجام گردید.

روش بررسی: مطالعه حاضر به روش مرور سیستماتیک و فراتحلیل انجام شد بر روی مقالات منتشر شده طی سال‌های ۱۳۹3- ۱۳۸۰ انجام شد. به این منظور با جستجو در بانک‌های اطلاعاتیMedlib, ISI , Pubmed , Google scholar , Scopus, Magiran, SID , Irandoc با استفاده از واژگان کلیدی و ترکیب آن‌ها، کلیه مقالات مرتبط توسط دو پژوهشگر آموزش دیده به طور مستقل استخراج شد. نتایج مطالعات با استفاده از نرم‌افزار STATA (ver 11.1) و SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: تعداد ۳۰ مقاله با حجم نمونه 31568383 نفر وارد مطالعه شدند. میزان بروز خودکشی در کشور ایران ۸
(9.1 – 6.8 :95% فاصله اطمینان) در صدهزار نفر برآورد گردید. این میزان در مردان 11.1 (13.6–8.6 : 95% فاصله اطمینان) و در زنان 7.4 (9.5 –5.3 : 95% فاصله اطمینان) به دست آمد. یافته ها نشان داد که روند بروز خودکشی در کشور طی دهه گذشته سیر کاهشی داشته است.

نتیجه‌گیری: میزان بروز خودکشی در کشور ایران طی سال‌های اخیر روند کاهشی داشته است در حالی که استان‌های غربی کشور بروز نسبتاً بالایی داشتند. همچنین میزان بروز خودکشی منجر به مرگ در مردان به مراتب بیشتر از زنان است.