ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

مقدمه: سیسپلاتین دارویی پرکاربرد در درمان سرطان است که به علت ایجاد نفروپاتی محدودیت مصرف دارد. در این تحقیق، اثر پیش‌درمانی با مقادیر مختلف ال-آرژینین بر آسیب عملکردی کلیه ناشی از سیسپلاتین بررسی شد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 63 رت نر بالغ به 7 گروه تقسیم شدند: در گروه‌های3و4و5و6؛ 60دقیقه قبل از تزریق سیسپلاتین با دوز 5mg/kg، ال-آرژینین به ترتیب با مقادیر 500، 100، 200 و 400میلی‌گرم بر کیلوگرم تزریق شد. در گروه7 قبل از تزریق سیسپلاتین، نرمال‌سالین تجویز شد. در گروه‌های 1و2 بجای سیسپلاتین، نرمال‌سالین تزریق شد؛ در گروه2، 60دقیقه قبل از تزریق نرمال‌سالین، ال-آرژینین با دوز  mg/kg400 تزریق شد و در گروه1 به جای ال-آرژینین هم نرمال‌سالین تزریق شد. تزریق‌ها داخل صفاقی انجام شدند. 72ساعت پس از تزریق سیسپلاتین خون‌گیری و جداسازی پلاسما انجام شد سپس نمونه ادرار از 24ساعت قبل از خون‌گیری توسط قفس متابولیک جمع‌آوری ‌شد. میانگین مقادیر اوره و کراتینین پلاسما، کلیرانس‌کراتینین (ml/day.kg) و کسردفع‌سدیم(%) به عنوان شاخص‌های عملکرد کلیه بین گروه‌ها مقایسه شدند.

نتایج:در مقایسه با گروه 7، تزریق ال-آرژینین با دوز mg/kg400 باعث بهبود معنی‌دار همه شاخص‌ها شد. ال-آرژینین با دوز mg/kg200 فقط باعث کاهش معنی‌دار اوره پلاسما و کسردفع‌سدیم و با دوز mg/kg100 فقط باعث بهبود معنی‌دار کسردفع‌سدیم شد. ال-آرژینین با دوز mg/kg50 باعث بهبود معنی‌دار همه شاخص‌های عملکرد کلیه به‌جز کلیرانس‌کراتینین شد.

نتیجه‌گیری:تزریق ال-آرژینین به ترتیب با مقادیر mg/kg400 و mg/kg50 بیشترین اثر در کاهش نفروپاتی ناشی از تجویز سیسپلاتین را داشت. علت اینکه ال-آرژینین با دوزهای حد واسط یعنی mg/kg100 و mg/kg200 تأثیر کمتری در کاهش نفروپاتی ناشی از سیسپلاتین داشته به بررسی بیشتری نیاز دارد.