مقدمه: پدیده سالمندی با التهاب سیستمیک در ارتباط است. miR-۱۴۶a تنظیم‌کننده منفی حیاتی برای التهاب است و نشان داده شده که سطوح آن با افزایش سن کاهش می یابد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر پیاده‌روی سریع منظم بر سطوح در گردش خون miR-۱۴۶a و سطوح پلاسمایی اینترلوکین ۶ در زنان سالمند غیرفعال بود.
روش بررسی: در این پژوهش نیمه‌تجربی، ۲۰ زن سالمند (۹/۳±۵/ ۶۳ سال) به طور تصادفی در دو گروه تمرین استقامتی (۱۰ نفر) و شاهد (۱۰ نفر) قرار گرفتند. گروه تمرین سه روز در هفته به مدت دوازده هفته با شدت ۷۵-۷۰ ٪ حداکثر ذخیره ضربان قلب، پیاده‌روی کرد. گروه کنترل در طول دوره مطالعه بدون تمرین باقی ماند. نمونه های خونی قبل و ۷۲ ساعت پس از ۱۲ هفته تمرین، جهت اندازه گیری miR-۱۴۶a و IL-۶ جمع‌آوری شد. پس از تجزیه‌و تحلیل داده ها بر اساس نرمال بودن از آزمون تی‌مستقل، تی‌وابسته، یومن‌ویتنی و ویلکاکسون استفاده شد. بررسی های آماری با استفاده از نرم‌افزارv ۱۶ SPSS انجام گرفت و سطح معنی داری ۰۵/۰P≤ در نظر گرفته شد.
نتایج: نتایج نشان داد که در پاسخ به برنامه تمرین استقامتی سطوح miR-۱۴۶a افزایش ۰۲۷/۰p=) و سطوح IL-۶ به طور معنی داری کاهش (۰۰۱/۰p=)یافت و این تغییرات با کاهش در شاخص توده بدن (BMI) همراه بود(۰۰۲/۰p=).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، پیاده روی سریع می تواند به عنوان یک شکل تمرین موثر در جهت کمک به کاهش عوامل التهابی خون، مورد ملاحظه قرار بگیرد. یافته‌ها هم چنین پیشنهاد می کند miRNA ها، می توانند در پاسخ به پیاده‌روی منظم، در افراد سالمند، بهبود یابند.
