مقدمه: رادیوگرافی پانورامیک، به‌علت نمایش تمام دندان‌ها، استخوان آلوئول و TMJ temporomandibular joint))، یک وسیله با ارزش در تشخیص ضایعات فک و صورت می‌باشد. این تحقیق به‌منظور بررسی وضعیت رادیوگرافی پانورامیک مطابق با قوانین FDA در دندانپزشکان عمومی شهر یزد در سال ۱۳۹۸ انجام گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد ۱۷۰ دندانپزشک عمومی (۸۶ نفر زن و ۸۴ نفر مرد) شاغل در شهر یزد در سال ۱۳۹۸ پرسش‌نامه‌هایی را تکمیل کردند که قسمت اول شامل اطلاعات دموگرافیک (سن، جنس، تعداد سال‌های گذشته از فارغ التحصیلی، دانشگاه محل تحصیل) و قسمت دوم سوالات اختصاصی در سه حیطه نظرسنجی (۲۸ سوال)، معرفی مورد (شش مورد) و ارزش تشخیصی (شش سوال) در مورد رادیوگرافی پانورامیک بود. داده‌های جمع‌آوری شده، وارد نرم‌افزارversion ۱۸ SPSS شد و توسط آزمون‌های آماری T-test و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: میانگین نمره سوالات نظرسنجی ۱۲/۸۶±۱۰۳/۰۵، میانگین سوالات کیس ۲/۲۲±۵/۷۶ و میانگین سوالات ارزش تشخیصی ۲/۵۶±۸/۱۲ بود. بین میانگین نمره سوالات ارزش تشخیصی بر حسب شرکت در دوره‌های بازآموزی رادیولوژی، تفاوت آماری معناداری یافت شد (۰/۰۱۶=P). بین میانگین نمره سوالات ارزش تشخیصی با سن دندانپزشکان (۰/۰۱۵=P) و میانگین نمره سوالات نظرسنجی (۰/۰۲۹=P) و سوالات کیس (۰/۰۳۹=P) با دانشگاه محل تحصیل رابطه معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: موارد تجویز رادیوگرافی پانورامیک در دندانپزشکان عمومی شاغل در شهر یزد، در برخی موارد با دستورالعمل FDA برای تجویز رادیوگرافی پانورامیک مطابقت نداشته و آموزش بیشتر در این زمینه ضروری به‌نظر می‌رسد.
