مقدمه: انتروکوک‌ها پاتوژن‌های فرصت طلبی هستند که نقش مهمی را در ایجاد عفونت‌های بیمارستانی ایفا می‌نمایند. این باکتری‌ها در سراسر جهان به عنوان دومین عامل عفونت مجاری ادراری در بیماران بستری و سرپایی شناخته شده اند. این پژوهش با هدف ارزیابی شیوع و شناسایی ژن های مقاومت به ونکومایسین و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های VRE انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش به صورت مقطعی- توصیفی بر روی ۴۸ جدایه انتروکوک جمع‌آوری شده از نمونه ادرار بیماران بستری و سرپایی بیمارستان پیمانیه شهر جهرم انجام شد. جداسازی انتروکوک‌ها به کمک آزمون‌های بیوشیمیایی انجام گرفت. حساسیت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های متداول مطابق با استاندارد CLSI با استفاده از روش انتشار دیسک و MIC با روش Broth dilution ارزیابی گردید، سپس وجود ژن‌های van A، van B، van C۱/C۲ در سویه‌های VRE با روش PCR چندگانه بررسی شد.
نتایج: از مجموع سویه‌های انتروکوک، ۱۳ (۲۷/۰۹%) انتروکوکوس فیکالیس، ۶ (۱۲/۵۰%) انتروکوکوس فیسیوم و ۲۹ (۶۰/۴۱%) غیر فکالیس/ غیر فیسیوم شناسایی شدند. در مجموع ۲۱ سویه (۴۳/۷۵%) از جدایه های نسبت به ونکومایسین مقاومت داشتند. در ۳ سویه (۱۴/۲۸%) مقاومت به تمامی گروه‌های آنتی‌بیوتیک مورد بررسی مشاهده شد. ۴ سویه (۴۰%) ژن vanA و ۲ سویه (۲۰%) ژن vanB را حمل می‌نمودند، اما در هیچ‌کدام از جدایه‌ها، ژن van C۱/C۲ شناسایی نشد و در ۴ سویه نیز هیچ‌کدام از ژن‌های مقاومت مورد بررسی مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به ظهور گسترده انتروکوک‌های مقاوم به ونکومایسین، ضرورت انجام اقدامات کنترلی و پیشگیرانه و توصیه به عدم مصرف خودسرانه آنتی‌بیوتیک وجود دارد.
