جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای گنادکتومی

فضه اخوان توکلی، نسرین حیدریه، مریم خوش سخن،
دوره ۲۴، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۵ )
چکیده

مقدمه: اضطراب اختلالی شایع و یکی از معضلات جوامع امروزی است. شیرین بیان حاوی آنتی‌اکسیدان و فیتواستروژن است. فیتواستروژن‌ها استروئیدهای گیاهی هستند که ساختار مشابه استروژن دارند. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره هیدروالکلی ریشه شیرین بیان بر اضطراب در موش‌های صحرایی نر گنادکتومی شده است.

روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی ۴۸ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن متوسط ۲۵۰-۲۳۰ گرم انجام شد. حیوانات به‌طور تصادفی به ۶ گروه تقسیم شدند. گروه‌ها شامل گروه سالم تیمار با سالین، گروه گنادکتومی بدون تیمار، گروه گنادکتومی تیمار با سالین یا حلال عصاره(cc ۵/۰) و گروه‌های گنادکتومی دریافت‌کننده تیمار با دوزهای ۱۵، ۵، ۲ میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی ریشه شیرین بیان به صورت داخل صفاقی می‌باشند(۸n=). حذف بیضه‌ها از طریق عمل جراحی صورت گرفت. ۳۰ دقیقه بعد از تیمار با استفاده از ماز به علاوه ارتفاع و به مدت ۵ دقیقه شاخص‌های اضطراب شامل مدت زمان حضور و تعداد ورود به بازوی باز مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی تجزیه و تحلیل شدند(۰۵/۰p<).

نتایج: اضطراب در موش‌های صحرایی نر گنادکتومی شده در مقایسه با موش‌های سالم به صورت معنی‌داری افزایش یافت. عصاره هیدروالکلی ریشه بیان در دوز mg/kg  ۵ و ۱۵ سبب افزایش معنی‌داری در مدت زمان حضور در بازوی باز و تعداد رفت و آمد به بازوی باز نسبت به گروه کنترل(گنادکتومی دریافت کننده سالین) گردید.

نتیجه‌گیری: عصاره هیدروالکلی ریشه شیرین بیان در موش‌های صحرایی نر گنادکتومی شده سبب کاهش اضطراب می‌شود.


مهرناز رمضانی متقاعد، نسرین حیدریه، مریم خوش سخن،
دوره ۲۴، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۵ )
چکیده

مقدمه: افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی است و داروهای مختلفی می‌توانند بر آن اثر داشته باشد. با توجه به نقش متفاوت غدد جنسی در پدیده‌های مختلف فیزیولوژیک از جمله افسردگی، هدف از این مطالعه بررسی اثر داروی آتورواستاتین (کاهنده چربی خون) بر افسردگی توسط مدل شنای اجباری در موش کوچک آزمایشگاهی نر گنادکتومی شده است.

روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی ۲۴ موش‌های سوری نر کوچک نژاد NMRI در محدوده وزنی ۳۵-۳۰ گرم انجام شد. حیوانات به‌طور تصادفی به ۳ گروه تقسیم شدند (۸n=). گروه‌ها شامل گروه گنادکتومی نشده، گنادکتومی دریافت کننده DMSO و گنادکتومی دریافت کننده داروی آتورواستاتین بودند. ابتدا موش‌ها گنادکتومی شده و در هفته بعد از گنادکتومی تیمارها نیم ساعت قبل از تست و به صورت داخل صفاقی انجام گرفت سپس افسردگی توسط تست شنای اجباری مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تست موش‌ها به داخل یک استوانه شیشه‌ای (ارتفاع ۲۵ سانتی‌متر و قطر ۱۲ سانتی‌متر) که تا ارتفاع ۸ سانتی‌متری آن از آب ۱±۲۵ درجه سانتی‌گراد پر شده بود، انداخته می‌شدند. در طی ۱۰ دقیقه بی‌حرکتی، شنا و یا بالا رفتن از دیواره بررسی و ثبت می‌گردید. داده‌ها با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی به کمک نرم‌افزار SPSS تحلیل شد.

نتایج: تزریق داخل صفاقی داروی آتورواستاتین (mg/kg ۴۰) به طور معنی‌داری زمان بی‌حرکتی در موش‌های گنادکتومی دریافت کننده دارو یا حلال DMSO در تست شنای اجباری را افزایش داد. از طرفی گنادکتومی سبب افزایش افسردگی نسبت به موش‌های سالم گردید(۰۵/۰p<).

نتیجه‌گیری: یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که آتورواستاتین سبب افزایش دو برابری افسردگی در موش‌های گنادکتومی می‌شود.


مرضیه کریمی عرب، نسرین حیدریه، فاطمه جمالو،
دوره ۲۵، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه: توان یادگیری و قدرت حافظه از ویژگی‌های بارز انسان است و کاهش هورمون‌های جنسی در پیری و عوارض داروهای شیمیایی ازجمله عواملی هستند که می‌توانند اختلالاتی را در روند حافظه و یادگیری ایجاد نمایند. در این پژوهش اثر تزریق داخل صفاقی سماق بر بروز یادگیری اجتنابی غیرفعال موش صحرایی گنادکتومی شده نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: در این روش بررسی تجربی تعداد ۳۲ موش صحرایی بالغ نر نژاد ویستار با وزن ۲۰ ۲۳۰ در چهار گروه (هرگروه ۸ سر موش): سالم دریافت‌کننده حلال عصاره دی متیل سولفو اکسید (DMSO)، گنادکتومی دریافت کننده DMSO و دوزهای ۵۰ و ۲۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره سماق قرار گرفتند. برای گنادکتومی کردن، موش‌ها با تزریق درون صفاقی کتامین ۷۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم و زایلازین ۱۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم بی‌هوش و تحت عمل جراحی گنادها خارج شدند و پس از ۱۵ روز دوره بهبودی، مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمون یادگیری اجتنابی غیرفعال توسط دستگاه شاتل باکس پس از انجام تیمارهای موردنظر برای همه گروه‌ها با شرایط یکسان انجام شد. تمامی تیمارها به صورت داخل صفاقی و نیم ساعت قبل از آزمون در روز دوم انجام می‌گرفت (بررسی بروز). داده‌ها توسط آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون توکی مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: یافته‌های این تحقیق نشان داد که گروه گنادکتومی دریافت کننده حلال عصاره یا DMSO، ۳/۰ سی‌سی کاهش معنی‌داری را در تأخیر در ورود به اتاق تاریک نسبت به گروه سالم دریافت کننده DMSO نشان می‌دهد(۰۵/۰P<) (۰۰۱/۰p<). از طرفی گروه‌های دریافت کننده عصاره با دوز ۵۰ و ۲۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم به ترتیب افزایش معنی‌داری را در تأخیر در ورود به اتاق تاریک نسبت به گروه گنادکتومی دریافت کننده DMSO نشان دادند (().
نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که گنادکتومی سبب کاهش بروز یادگیری اجتنابی غیرفعال می‌شود و در موش‌های گنادکتومی شده عصاره هیدروالکلی سماق سبب افزایش بروز یادگیری اجتنابی غیرفعال می‌شود.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به ماهنامه علمی پ‍ژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | SSU_Journals

Designed & Developed by : Yektaweb