مقدمه: Liver X Receptor (LXR) از ژن‌های اصلی کبدی در هموستاز گلوکز و کلسترول می‌باشد. دیابت باعث اختلال LXR و کلسترولتام می‌شود. هدف، تعیین اثر هشت‌هفته تمرین‌ترکیبی (مقاومتی- استقامتی) و مکملتورین بر بیانپروتئین گیرنده‌های LXR و کلسترولتام سرمی در موش‌های صحرایی نر ویستار دیابتی بود.
روش بررسی: آزمودنی‌های این مطالعه تجربی، ۵۰ سر موش صحرایی نر ویستار ۶هفته‌ای با دامنه‌وزنی۲۲۰-۲۰۰ بود. جهت دیابتی کردن ۴۰سر موش صحرایی، در پایان هشت‌هفتگی، ۵۵ میلیگرم استرپتوزوسین (STZ) به ازای هر کیلوگرم وزن بدن موش‌های صحرایی با روش درون‌صفاقی تزریق شد و به‌صورت تصادفی در چهارگروه، تمرین‌ترکیبی (۱۰=n)، تورین (۱۰=n)، تمرین‌ترکیبی- تورین (۱۰=n) و کنترل (۱۰=n) قرار گرفتند. ۱۰سر موش صحرایی سالم به‌عنوان کنترل سالم (۱۰=n) در نظر گرفته شد. گروه تمرین ترکیبی، تمرین مقاومتی شامل ۱۵بار صعود از نردبان و تمرین استقامتی دویدن روی نوارگردان با شدت ۷۵درصدVo۲max را به مدت هشت هفته و ۵بار در هفته انجام دادند. گروه تورین، محلول ۱% مکمل تورین را در آبآشامیدنی روزانه دریافت کردند. در گروه تمرین ترکیبی- تورین مداخلات تمرین و تورین اعمال شد. برای مقایسه بین‌گروهی و درون‌گروهی، ANOVA دوراهه و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد.
نتایج: در پایان هشت هفته، LXR گروههای مکمل (۰/۰۰۰۱=P) و تمرین- مکمل (۰/۰۰۰۱=P) در مقایسه با کنترل کاهش معنی‌داری داشت. LXR گروههای تمرین- مکمل (۰/۰۰۰۱=P) و مکمل (۰/۰۱۱=P) در مقایسه با تمرین کاهش معنی‌داری داشت. کلسترول گروه تمرین- مکمل (۰/۰۲۷=P) در مقایسه با کنترل کاهش معنی‌داری داشت. وزن و BMI گروههای تمرین، مکمل و تمرین- مکمل در مقایسه با کنترل کاهش معنی‌داری داشت. در حالیکه در گروه تمرین در مقایسه با گروههای مکمل و تمرین- مکمل افزایش معنی‌داری داشت (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی- استقامتی) و مکمل تورین باعث کاهش گیرنده‌های LXR، وزن، BMI و کلسترولتام در موش‌های دیابتی شد.
