اکبر فاضل، طاهره سادات جعفر زاده کاشی، ساحل مقتدر نژاد، ابراهیم عطایی،
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه معرفی بریج‌های کامپوزیتی تقویت شده با فایبر و بررسی محل و موقعیت مناسب قرار دادن فایبر به منظور حصول بیشترین استحکام می‌باشد.
روش بررسی: ۲۰ دندان پره‌مولر دوم و ۲۰ دندان مولر دوم برای ساخت بریج‌های کامپوزیتی تقویت شده با فایبر انتخاب شدند. ۲۰ نمونه از دندان‌ها برای یک لایه فایبر در نظر گرفته شدند و در باقیمانده دندان‌ها از دو لایه فایبر استفاده گردید. در نمونه‌های گروه اول فایبر در موقعیت ۳/۱ تحتانی و در گروه دوم درهر دو موقعیت ۳/۱ میانی و ۳/۱ تحتانی قرار گرفت. پس از آماده‌سازی دندان‌ها، رستوریشن‌ها ساخته شدند و نمونه‌های آماده شده ترموسایکل گردیده و پس از آن توسط ماشین آزمون یونیورسال در منطقه میانی پونتیک و با سرعت mm/min ۱ تحت فشار قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش با استفاده از تست Kolmogorov-Smirnov، Independent sample t test و تست Kaplan-Meier ارزیابی شد. بعد از آن نمونه‌ها برای بررسی الگوی شکست زیر استریومیکروسکوپ قرار گرفتند.
نتایج: میانگین مقاومت به شکست نمونه‌های گروه اول و دوم به ترتیب ۴۶۷±۵۰۲/۱۴۱۶ و ۳۹۷±۲۹۹/۱۳۴۹ نیوتن بود. اختلاف آماری معنی‌داری در دو گروه مشاهده نشد(۰۵/۰P>). در گروه اول شکست در ۵ نمونه داخل کامپوزیت و در ۵ نمونه بین محل اتصال کامپوزیت و فایبر و در گروه دوم شکست در ۴ نمونه داخل کامپوزیت و در ۶ نمونه بین محل اتصال کامپوزیت و فایبر بود و در هیچ‌یک از نمونه‌ها فایبر به طور کامل قطع نشد.
نتیجه‌گیری: در بریج‌های کامپوزیتی تقویت شده با فایبر، فایبرها موقعیت تحت کشش کانکتور را تقویت می‌کنند ولی قرار دادن فایبر اضافی در نواحی دیگر مقاومت به شکست رستوریشن را افزایش نمی‌دهد.
