فاطمه برهان، جواد زوار رضا، مسعود پندده، سعیده فتحی،
دوره ۲۵، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: استفاده از دستگاههای بیسیم در سه دهه اخیر در سراسر جهان افزایش یافته است و خطرات بهداشتی ناشی از این دستگاهها به یک نگرانی عمومی تبدیل شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات امواج Wi-Fi بر DNA و پارامترهای استرس اکسیداتیو انجام گرفت.
روش بررسی: ۱۶ رأس موش سوری نر بالغ به دو گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (۸n=) و گروه تجربی (۸n=). گروه تجربی (مواجهه یافته) به مدت (۸ ساعت در روز/۲۱ روز متوالی) در معرض امواج Wi-Fi ((۲,۴۵GHZ قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل به دور از منبع شناخته شده Wi-Fi نگهداری شدند. میزان شکست تکرشته DNA در لنفوسیتها از طریق تست کامت قلیایی تشخیص داده شد (قبل و بعد از دوره مطالعه، در هر دو گروه) و پارامترهای استرس اکسیداتیو شامل فعالیت کاتالاز، فعالیت پاراکسوناز و میزان ظرفیت تام آنتیاکسیدانی (TAC) سرم نیز محاسبه گردید (قبل و بعد از دوره مطالعه، در هر دو گروه).
نتایج: در گروه مواجهه یافته، پس از پایان دوره ۲۱ روزه مواجهه با امواج، شکست تکرشته DNA در لنفوسیتها و فعالیت آنزیم کاتالاز سرم افزایش معنی داری یافته بود، همچنین کاهش معنی داری در فعالیت آنزیم پاراکسوناز وجود داشت اما میزان TAC سرم در این گروه تفاوت معنیداری نسبت به قبل از مواجهه با امواج نشان نداد، در حالی که در گروه کنترل بعد از دوره ۲۱ روزه مطالعه تفاوت معنیداری در هیچیک از شاخصهای اندازهگیری شده نسبت به آغاز مطالعه مشاهده نشد.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که قرارگیری در معرض امواج Wi-Fi میتواند استرس اکسیداتیو را افزایش داده و منجر به افزایش شکست DNA شود.