۳ نتیجه برای نیکوتین
عبدالحسین پرنو، زینب گرگین کرجی، رضا قراخانلو، سمیه رجبی،
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر ۱۰ هفته تمرین قدرتی بر میزان گیرنده‌های نیکوتینی استیل‌کولین(nAChR) عضلات اسکلتی کند و تند انقباض موشهای صحرایی بود.
روش بررسی: در این پژوهش ۱۰ سر موش نر ویستار به طور تصادفی به دو گروه کنترل(۵=n) و تمرین قدرتی(۵=n) تقسیم شدند. تمرین قدرتی ۱۰ هفته به طول انجامید. برنامه تمرین قدرتی شامل بالارفتن همراه با وزنه از نردبانی به طول یک متر با زاویه ۸۵ درجه نسبت به زمین بود که وزنه‌هایی که به دم آنها وصل شد از ۳۵ گرم در هفته اول تا ۶۰۰ گرم در هفته آخر به طور تدریجی اضافه شد. ۴۸ ساعت بعد از ده هفته تمرین، حیوانات با ترکیبی از کتامین و زایلازین بی‌هوش و عضلات درشت نئی و نعلی آنها جدا شده و بلافاصله در نیتروژن مایع منجمد و سپس در دمای منفی ۷۰ درجه نگهداری شدند. اندازه‌گیری nAChR به روش الایزا(Accurate Chemical, USA) انجام شد.
نتایج: نتایج تحقیق نشان داد بین میزان nAChR گروه کنترل با گروه تمرین قدرتی در عضله کند انقباض و در عضله تند انقباض تفاوت معنادار وجود دارد(به ترتیب ۰۰/۰=P و ۰۳/۰= P). بعد از اجرای تمرین قدرتی، بین میزان nAChR در عضلات کند و تند گروه تمرینی تفاوت معنادار وجود داشت(۰۲/۰= P)، درحالی که این تفاوت در گروه کنترل معنادار نبود(۰۷/۰= P).
نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش معنادار میزان nAChRدر هر دو نوع عضله کند و تند انقباض بعد از اجرای تمرین قدرتی، به نظر می‌رسد تمرین ورزشی میتواند از طریق تسریع عوامل نروتروفیکی دخیل در ساخت و دسته‌بندی nAChR، نقش کلیدی در افزایش میزان گیرنده‌های استیل‌کولین نیکوتینی داشته باشد.
جواد بهشتی پور، مهدیه رئیس زاده، رژین جمالی، سجاد سیستانی،
دوره ۲۵، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: نیکوتین به عنوان مهم‌ترین جزء سیگار میتواند سبب آسیب کبدی شود. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی عصاره هیدروالکلی یونجه جهت کنترل آسیب کبدی ناشی از نیکوتین در موشهای صحرایی نر انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۲۴سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به ۴ گروه مساوی تقسیم شدند: گروه کنترل (بدون تیمار)، گروه آزمایشT۱ (نیکوتین)، گروه آزمایش T۲ (نیکوتین + عصاره هیدروالکلی یونجه با دوز ۲۵۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم) و گروه آزمایش T۳ (نیکوتین + عصاره هیدروالکلی یونجه با دوز ۵۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم). عصاره هیدروالکلی یونجه به شکل خوراکی و نیکوتین به صورت تزریق زیرپوستی با دوز ۲/۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم به مدت ۲۵ روز تجویز شد. در پایان دوره مقدار مصرف غذا، وزن بدن و کبد حیوانات اندازه‌گیری شد. نمونه خون از هر موش برای ارزیابی آلانین‌آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) اخذ گردید. . نتایج به دست آمده به با نرم افزار SPSS ورژن ۲۴ به صورت میانگین و انحراف استاندارد در آمده و با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری ۰۵/۰P< در نظر گرفته شد.
نتایج: وزن بدن حیوانات در گروه T۱ در مقایسه با گروه کنترل دچار کاهش معنیداری شد(۰۴۶/۰=P). بین گروههای مورد مطالعه اختلاف معنیداری در میزان مصرف غذا مشاهده نگردید(۰۵۴/۰=P). وزن کبد در گروههای آزمایش T۱ و T۲ کاهش معنیداری در مقایسه با گروه کنترل داشت(۰۴۴/۰=P). به طور معنیداری سطح سرمی آنزیمهای ALT و AST در گروه آزمایش T۱ در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت( ۰۵/۰>P). همچنین در گروههای تیمار با عصاره هیدروالکلی یونجه (T۲ و T۳) غلظت سرمی بیومارکرهای ALT و AST در مقایسه با گروه T۱ کاهش معنیداری داشت(۰۵/۰ >P.
نتیجه‌گیری: براساس یافتههای این تحقیق، عصاره هیدروالکلی یونجه با اثرات آنتی‌اکسیدانی خود میتواند سبب حفاظت کبد در برابر نیکوتین شود.
مریم شعبانی، محمد شرافتی‌‌مقدم، کاملیا مقدمی،
دوره ۲۹، شماره ۴ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: هیپرتروفی فیزیولوژیک قلبی وابسته به مسیرهای سلولی و پروتئین‌های مهم مانند پروتئین ریبوزومی S۶ کیناز بتا-۱ (S۶K۱) و عامل شروع‌کننده ترجمه یوکاریوتی ۴E متصل به پروتئین-۱ (۴EBP۱) می‌باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین استقامتی بر پروتئین‌های S۶K۱ و ۴EBP۱ در بطن چپ قلب موشهای صحرایی دیابتی شده از طریق القاء استرپتوزوتوسین و نیکوتین‌آمید می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۱۲ سر موش صحرایی نر ۲ ماهه از نژاد اسپراگوداولی با میانگین وزنی ۲۰±۲۷۰ گرم انتخاب و پس از دیابتی‌شدن از طریق القاء استرپتوزوتوسین و نیکوتین‌آمید به روش تصادفی به ۲ گروه، تمرین دیابتی و کنترل دیابتی (هر گروه ۶ سر) تقسیم شدند. گروه تمرین ۴ روز در هفته به مدت ۸ هفته تمرین استقامتی را مطابق با برنامه تمرینی انجام دادند؛ در حالیکه گروه کنترل هیچ‌گونه برنامه تمرینی نداشتند. همچنین موشهای صحرایی هیچ‌گونه درمانی با انسولین را در طول دوره پژوهش نداشتند. محتوای پروتئین‌ها با استفاده از روش وسترن‌بلات اندازه‌گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تی-مستقل و نرم‌افزارversion ۱۶ SPSS استفاده شد.
نتایج: هشت هفته تمرین استقامتی منجر به افزایش معنی‌دار در محتوای پروتئین S۶K۱شد (۰/۰۰۱P=)؛ همچنین افزایش معنیداری در محتوای پروتئین ۴EBP۱ در گروه تمرین استقامتی نسبت به کنترل مشاهده شد (۰/۰۰۰۱P=).
نتیجه‌گیری: هشت هفته تمرین استقامتی منجر به افزایش معنی‌دار پروتئین‌های S۶K۱ و ۴EBP۱ در قلب آزمودنی‌های دیابتی شد؛ بنابراین، احتمالاً فعال‌شدن این پروتئین‌ها میتواند فرآیند سنتز پروتئین و هیپرتروفی قلبی را تنظیم کند.
