مریم کاشانیان، شهره بهاء صدری، بیتا زلالی،
دوره ۲۰، شماره ۴ - ( ۷-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر دو داروی توکولیتیک نیفدیپین و ایندومتاسین در درمان زایمان زودرس و عوارض آنهاست. روش بررسی: مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی ۷۹ خانم باردار صورت گرفت که به علت دردهای زایمانی زودرس در سن حاملگی ۳۳-۲۶ هفته بستری شده بودند. به گروه نیفدیپین (۴۰ نفر)، نیفدیپین خوراکی و به گروه ایندومتاسین (۳۹ نفر)، ایندومتاسین به صورت رکتال تجویز شد. نتایج: دو گروه از نظر سن مادر، سن حاملگی، وضعیت سرویکس از نظر دیلاتاسیون و افاسمان و قوام با یکدیگر تفاوت معنی‌داری نداشتند. ۲۳ نفر (۵۹%) از گروه ایندومتاسین و ۱۰ نفر (۲۵%) در گروه نیفدیپین در ۲ ساعت اول به درمان پاسخ ندادند (۰۰۲/۰=p). از ۱۶ مورد باقیمانده در گروه ایندومتاسین و ۳۰ نفر گروه نیفدیپین، هیچ یک تا ۴۸ ساعت بعد، زایمان نکردند. ۱ نفر (۲۵/۶%) در گروه ایندومتاسین و ۴ نفر (۳/۱۳%) در گروه نیفدیپین در فاصله ۴۸ ساعت تا ۷ روز زایمان کردند که اختلاف معنی‌دار نبود. متوسط سن بارداری در موقع زایمان در بیمارانی که به پس از ۲ ساعت تأخیر در زایمان رسیده بودند ۴/۱۹±۵/۲۳۸ روز در گروه نیفدیپین و ۴/۱۵±۴/۲۴۶ روز در گروه ایندومتاسین بود (۱۸۲/۰=p). ۱۷ نفر (۵/۴۲%) در گروه نیفدیپین و ۱۱ نفر (۲/۲۸%) در گروه ایندومتاسین عوارض جانبی نشان دادند(۱۸۴/۰=p). نتیجه‌گیری: ایندومتاسین در درمان سریع زایمان زودرس کمتر از نیفدیپین مؤثر است ولی بیمارانی که به درمان ظرف ۲ ساعت جواب دهند، تأخیر زایمان مشابه نیفدیپین می‌باشد.
