مقدمه: به منظور برقراری اکلوژن مناسب با اورجت و اوربایت صحیح و هماهنگی قوس‌ها در مراحل پایانی درمان ارتودنسی نیاز به تناسبی ویژه میان اندازه دندان‌های بالا و پایین است. در این راستا به هنگام تشخیص، طرح ریزی درمان و تعیین پیش آگهی درمان ارتودنسی باید آنالیز بولتون مورد توجه قرار گیرد. هدف از این پژوهش تعیین شیوع بولتون دیسکرپانسی در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی کرمان و کلینیک‌های خصوصی و تعیین اثرات جنس و نهفتگی یک طرفه دندان کانین بالا بر روی نسبت‌های بولتون می‌باشد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی کست‌های پیش از درمان۳۱۱ بیمار مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی کرمان و مطب‌های خصوصی بین سال‌های ۱۳۹۴-۱۳۹۱ انجام شد. بزرگ‌ترین بعد مزیودیستالی دندان‌های مورد نظر با کولیس دیجیتال با تقریب ۰۱/۰ میلی‌متر اندازه‌گیری شد. سپس، نسبت‌های بولتون محاسبه گردید. جهت آنالیز داده‌ها از آزمون T-test و مجذور کای با کمک نرم افزار SPSS ۱۸ استفاده شد و ۰۵/۰>P به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
نتایج: میانگین بولتون قدامی در جمعیت مطالعه حاضر بدون در نظر گرفتن نوع مال اکلوژن وجنسیت ۴۹/۷۸% و بولتون کلی ۷۳/۹۱ % به دست آمد. شیوع بولتون قدامی ۵/۴۱ % و بولتون کلی ۷/۲۵ % بود. بولتون قدامی و کلی در زنان بیشتر از مردان بود. ارتباط معنی‌داری بین نهفتگی یک طرفه دندان کانین بالا و بولتون دیسکرپانسی قدامی و کلی وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: این تحقیق نشان دهنده شیوع قابل توجه دیسکرپانسی سایز دندانی در بیماران می‌باشد. با توجه به اختلالات اندازه دندان‌ها و تاثیر آن بر اکلوژن و روابط دندانی، توصیه می شود آنالیز بولتون قبل از شروع درمان ارتودنسی در مورد بیماران انجام شود.
