حسن نوروزپور، سید حمیدرضا طباطبایی، عبدالرضا رجایی فرد، سید بصیر هاشمی، لیلا منشی زاده،
دوره ۲۰، شماره ۶ - ( ۱۲-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: شنوایی یکی از حواس برتر انسان است. محروم بودن از حس شنوایی فقط به مفهوم نشنیدن صدا نیست و حاصل این محرومیت، عدم دستیابی به بسیاری از تجربیات مفید است. کاشت حلزون شنوایی به عنوان یک دستاورد استاندارد بزرگ پزشکی در سراسر دنیا جهت درمان کاهش شنوایی حسی ـ عصبی شدید تا عمیق معرفی شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سن زمان کاشت حلزون شنوایی و بهبود ادراک شنیداری انجام گردیده است.
روش بررسی: این مطالعه (مطالعه پیگیر) بر روی ۹۶ نفر از کودکان ارجاع شده به مرکز کاشت حلزون شنوایی فارس صورت پذیرفت. اطلاعات مربوط به بیماران از پرونده‌های قبل و بعد از عمل آنها و نمره ادراک شنیداری، در سه مرحله شش ماه، یک و دو سال پس از کاشت حلزون شنوایی با تستCap به دست آمد. داده‌ها نیز با استفاده از آزمون‌های ناپارامتری Fridman، Willcoxon و Mann-Withney U تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: مقادیر میانگین ادراک شنیداری کودکانی که پس از شش ماه، یکسال و دو سال کاشت حلزون شنوایی داشتند به ترتیب ۰۳/۱±۸/۲ ،۰۴/۱±۳۶/۴ و ۰۲/۱±۳۴/۵ و مقادیر میانه به ترتیب ۳، ۵ و ۵ برآورد شده است. بین متغیر مستقل سن زمان کاشت و نمره ادراک شنیداری در دو مرحله یک و دو سال پس از کاشت رابطه آماری معنی‌داری مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان دهنده رشد و توسعه ادراک شنیداری در کودکانی است که از کاشت حلزون شنوایی بهره می‌برند. همچنین نتیجه این مطالعه نشان داد سن زمان کاشت می‌تواند تعیین کننده انتخاب کاندیداهای عمل کاشت حلزون شنوایی یا به عبارت دیگر عامل مهم پیشگویی کننده پاسخ به درمان باشد.
