معصومه ملک شاهی، سید محمدحسین رضویان، سید سهیل آقایی،
دوره ۲۶، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: حدود ۱۵% از زوجین نابارورند که ۶۰% مربوط به فاکتورهای مردانه است و سهم ناباروری به علت عفونت مجاری تناسلی ۲۰% است. در باکتریواسپرمی حضور باکتری و جلب لکوسیت ها تولید اشکال فعال اکسیژن و آسیب به سلول های اسپرم می نماید. در تحقیق حاضر تعیین نوع و فراوانی باکتری های دخیل در آلودگی مجاری تناسلی، تعیین میزان مالون دی آلدیید (MDA) در اسپرم و پلاسمای سیمن به عنوان شاخص میزان آسیب اکسیدان و رابطه آن با آلودگی میکروبی و نهایتاً تاثیر استرس اکسیداتیو و آلودگی میکروبی بر کیفیت نمونه سیمن در مردان نابارور ارزیابی شد.
روش بررسی: مطالعه مقطعی روی ۵۳ بیمار مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قم انجام شد. پس از نمونه گیری، پارامترهای سیمن بر اساس روش WHO , ۱۹۹۹ و آلودگی باکتریایی به کمک کشت و تست های افتراقی و هم چنین غلظت MDA با روش فلوریمتری در اسپرم و پلاسمای سیمن تعیین و نتایج به کمک تست های ANOVA و تست T با نرم افزار spss۱۶ آنالیز شدند.
نتایج: بر اساس نتایج حاصل ۹۲% از مردان آلودگی باکتریایی شامل استافیلوکوس اورئوس (۶۵%)، استافیلوکوس اپیدرمیدیس (۵/۲۴%)، پروتئوس میرابیلیس (۴/۲%)، کلبسیلا (۸/۴%) و انتروکوک (۸/۴%) داشتند. باکتریواسپرمی نه تنها موجب افزایش معنی دار(۰۱/۰p<) غلظت MDA در سلول و پلاسمای سیمن شد بلکه بر شاخص های کیفیت سیمن به خصوص تحرک اسپرم (۰۱/۰p<) اثر داشت.
نتیجه‌گیری: عفونت باکتریایی کیفیت نمونه سیمن را کاهش و موفقیت روش های کمک باروری را تهدید می نماید. اندازه گیری MDA می تواند به عنوان شاخصی برای ارزیابی آلودگی باکتریایی در مردان نابارور استفاده شود.
