ماهنامه علمی پ‍ژوهشی

---

مـقدمه : کمبود روی یکی از مشکلات بهداشت عمومی در بسیاری از جوامع به خصوص در کودکان ( که در سن جهش رشد هستند) می‏باشد. کمبود روی باعث اختلال رشد، ‌تأخیر بلوغ جنسی، اختلالات رفتاری و ایمنی ‌نقص حس چشایی و بویایی، ‌اکرودرماتیت و افزایش ابتلا به عفونت‌های تنفسی و گوارشی می‌شود. روش بررسی : یکی از راههای بررسی کمبود روی، انجام تست چشایی روی ( Zinc Taste Test) با استفاده از محلول سولفات روی ۱/۰ درصد می‌باشد. برای بررسی کمبود روی در کودکان پیش دبستانی یزد از این تست استفاده شد و نتایج آن با وزن و قد و خصوصیات دموگرافیک این کودکان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور۴۰۰ نفر از کودکان پیش دبستانی به روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب شدند در این بررسی خوب بودن مزه محلول سولفات روی ۱/۰ درصد به‌عنوان تست چشایی مختل (کمبود روی ) و بدمزه بودن آن به‌عنوان طبیعی بودن سطح روی در نظر گرفته شد. نتایج : بر اساس تست چشایی روی ۹/۷۳ درصد کودکان مورد بررسی کمبود روی داشتند که ۶/۷۷ درصد دختران و ۷/۶۹ درصد پسران را شامل می‌شد .اگرچه کمبود روی با وزن و قد کودکان ارتباط معنی‌داری نداشت اما در کودکانی که از نظر وزن و قد زیر صدک پنجم بودند کمبود روی شیوع بیشتری داشت. نتیجه گیری: کمبود روی با بررسی تست چشایی در کودکان پیش دبستانی یزد حدود ۷۰ درصد بود و بین کمبود روی و متغیرهای رشد و ویژگیهای دموگرافیک کودکان رابطه معنی‌داری مشاهده نشد ولی با توجه به شیوع بالای کمبود روی با روش تست چشایی پیشنهاد می‌شود اندازه‌گیری روی با روش‌های دقیق‌تر مانند :روی گلبول سفید، گلبول قرمز و پلاکت همزمان با تست چشایی روی انجام شود و در صورت همبستگی قوی بین آنها به علت ارزان بودن تست چشایی برای بررسی وضعیت روی بدن در سنین مختلف از این روش استفاده شود.

---

مقدمه: جذابیت فیزیکی اثر مهمی روی تمام جنبه‌های زندگی فرد دارد و در این میان صورت مهمترین قسمت بدن در پیشگویی جذابیت است. در صورت، دهان بخصوص شکل و اندازه دندان‌های قدامی در بدست آوردن زیبایی دنتال و فاشیال مهم است. هدف این مطالعه بررسی نسبت طلایی در دندان‌های قدامی ماگزیلا در هر دو جنس است. روش‌ بررسی: ۱۰۰ دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان بر اساس معیارهای ورود و خروج آزمون انتخاب شده، و از نمای قدامی لبخند اجتماعی آنها با روشی استاندارد در در فاصله ۳۰ سانتی متری از دوربین فتوگرافی تهیه شد و سپس نمای قابل دید در دندان‌های سنترال، لترال و کانین با استفاده از خط برنامه فتوشاپ(Ver ۸) با دقت mm۱/۰ اندازه‌گیری شد و با کمک نرم افزار SPSS و آنالیزهای آماری توصیفی و Sample T-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بر اساس آنالیز آماری توصیفی و Sample T-test نسبت میانگین سانترال به لترال در سمت چپ مردان ۱۹۹/۰±۲۰۹/۱ و در زنان ۱۵۶/۰±۱۵۷/۱ و در سمت راست مردان ۲۷/۰±۱۷۹/۱ و در زنان ۱۴۵/۰± ۱۵۸/۱ و بین لترال و کانین سمت چپ مردان ۱۴۶/۰±۵۲۲/۱ و در زنان ۱۲۷/۰±۴۹۴/۱ و در سمت راست مردان ۱۶۴/۰±۵۵۰/۱ و در زنان ۱۱۴/۰±۵۱۰/۱ بود. نسبت طلایی بین سنترال و لترال سمت راست در مردان در ۱۶% و در سمت چپ در ۴/۳% موارد وجود دارد. نتیجه‌گیری: نسبت طلایی بین سنترال و لترال سمت چپ و راست در مردان دیده می‌شود ولی نسبت طلایی بین لترال وکانین مردان به علت کانین بزرگ و بین دندان‌های قدامی زنان بدلیل لترال کوچک دیده نمی‌شود.

---

مقدمه: اکستاسی یا متیل‌دی‌اکسی‌متاآمفتامین(MDMA) ماده محرک اعتیاد آوری است که برخی افراد به دلیل وجود فشارهای روانی و اجتماعی از آن استفاده می‌کنند تا مدت کوتاهی آرامش یابند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تزریق اکستاسی بر روی جنین موش‌های حامله در هفته‌های دوم و سوم بارداری می‌باشد. روش بررسی: تعداد ۲۰ موش ماده بالغ به صورت تصادفی(۵ عدد در گروه کنترل و ۱۵ عدد در گروه تجربی) دسته‌بندی شدند. در روزهای ۷ و ۱۴ حاملگی به گروه تجربی به میزان mg/kg ۵ ماده اکستاسی و به گروه کنترل آب مقطر به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. در روز ۱۸ حاملگی، موش‌ها در داخل قفس‌های جداگانه قرار داده شدند. نوزادان موش‌ها از نظر وضعیت کام، جمجمه، گوش خارجی، چشم، تعداد انگشتان دست و پا و چسبندگی آنها، وزن و نیز قدرت باروری با میکروسکوپ استریو بررسی شدند. نتایج: از بین ۱۶۳ نوزاد در دوگروه، هیچگونه انومالی در ناحیه جمجمه و گوش خارجی مشاهده نگردید، همچنین اختلاف معنی‌داری بین میزان تولد نوزاد نر و ماده در دو گروه مشاهده نشد(۰۸/۰(p=. هیپوپلازی و عدم هیپوپلازی انگشتان در بین نوزادان دو گروه معنا‌دار بود(۰۰۰/۰(p= ولی چسبندگی انگشتان و عدم چسبندگی انگشتان در دو گروه معنا‌دار نبود(۱۱/۰(P=. اختلاف بین نوزادان ماده با توانایی باروری در دو گروه نیز معنادار بود(۰۰۰/۰(p=. نتیجه‌گیری: مصرف داروی اکستاسی در دوران حاملگی می‌تواند بر روی ارگانوژنز و قدرت باروری نوزادان موش موثر باشد، لذا مطالعات بیشتری با استفاده از میکروسکوپ الکترونی در این خصوص نیاز می‌باشد.

---

مقدمه: کم وزنی نوزاد در موقع تولد(LBW یا وزن کمتر از ۲۵۰۰ گرم) از جدی‌ترین مشکلات کودکان جهان امروز می‌باشد. این تحقیق به منظور بررسی و مقایسه شاخص‌های رشد(وزن، قد ، دور سر و BMI) کودکان پنج ساله با سابقه کم وزنی موقع تولد با کودکان دارای وزن تولد طبیعی(NBW یا وزن۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ گرم) صورت گرفت. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی تحلیلی، کودکان پنج ساله‌ای که از دی ۸۷ لغایت اردیبهشت ۸۸ به مرکز بهداشتی درمانی آزادشهر یزد مراجعه کرده بودند، از نظر شاخص‌های رشد بررسی شدند. کودکان با وزن موقع تولد طبیعی به عنوان گروه شاهد و کودکان با وزن کم موقع تولد(کمتر از۲۵۰۰ گرم) به عنوان گروه مورد انتخاب شدند. نتایج: میانگین تمامی شاخص‌های رشد درگروه NBW در سنین مختلف با اختلاف معنی‌داری بیشتر ازگروه LBW بود. فراوانی کم وزنی شدید و کوتاه قدی در کودکان پنج ساله با سابقه کم وزنی موقع تولد، بیشتر بود. فراوانی لاغری در کودکان گروه LBW بیش از گروه NBW و فراوانی چاقی در گروه NBW بیشتر بود و فراوانی لاغری در دختران با سابقه کم وزن هنگام تولد بیش از پسران بود. نتیجه‌گیری: باتوجه به اینکه رشد کودکان LBW در ۵ سال اول بعد از تولد آهسته‌تر ازکودکان NBW می‌باشد لازم است براهمیت پایش رشد کودکان LBW تأکید بیشتری شده و تا اقدامات تشخیصی و درمانی بموقع و زود هنگام امکان‌پذیر شود.

---

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر ۱۰ هفته تمرین قدرتی بر میزان گیرنده‌های نیکوتینی استیل‌کولین(nAChR) عضلات اسکلتی کند و تند انقباض موش‌های صحرایی بود. روش بررسی: در این پژوهش ۱۰ سر موش نر ویستار به طور تصادفی به دو گروه کنترل(۵=n) و تمرین قدرتی(۵=n) تقسیم شدند. تمرین قدرتی ۱۰ هفته به طول انجامید. برنامه تمرین قدرتی شامل بالارفتن همراه با وزنه از نردبانی به طول یک متر با زاویه ۸۵ درجه نسبت به زمین بود که وزنه‌هایی که به دم آنها وصل شد از ۳۵ گرم در هفته اول تا ۶۰۰ گرم در هفته آخر به طور تدریجی اضافه شد. ۴۸ ساعت بعد از ده هفته تمرین، حیوانات با ترکیبی از کتامین و زایلازین بی‌هوش و عضلات درشت نئی و نعلی آن‌ها جدا شده و بلافاصله در نیتروژن مایع منجمد و سپس در دمای منفی ۷۰ درجه نگهداری شدند. اندازه‌گیری nAChR به روش الایزا(Accurate Chemical, USA) انجام شد. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد بین میزان nAChR گروه کنترل با گروه تمرین قدرتی در عضله کند انقباض و در عضله تند انقباض تفاوت معنادار وجود دارد(به ترتیب ۰۰/۰=P و ۰۳/۰= P). بعد از اجرای تمرین قدرتی، بین میزان nAChR در عضلات کند و تند گروه تمرینی تفاوت معنادار وجود داشت(۰۲/۰= P)، درحالی که این تفاوت در گروه کنترل معنادار نبود(۰۷/۰= P). نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش معنادار میزان nAChRدر هر دو نوع عضله کند و تند انقباض بعد از اجرای تمرین قدرتی، به نظر می‌رسد تمرین ورزشی می‌تواند از طریق تسریع عوامل نروتروفیکی دخیل در ساخت و دسته‌بندی nAChR، نقش کلیدی در افزایش میزان گیرنده‌های استیل‌کولین نیکوتینی داشته باشد.

---

مقدمه: رایج‌ترین روش ایجاد تونل در عمل بازسازی ACL، روش ترانس تیبال می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج بالینی بازسازی لیگامان صلیبی قدامی زانو با روش مدیالیزه کردن ورودی تونل تیبیا در بیماران مبتلا به پارگی لیگامان صلیبی قدامی بود. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی در بیماران بستری در بیمارستان سینا تهران از فروردین ۱۳۸۸ الی فروردین ۱۳۹۰ انجام گردید. بیماران مورد مطالعه، تحت عمل جراحی بازسازی لیگامان صلیبی قدامی به روش آرتروسکوپیک با مدیالیزه کردن ورودی تونل تیبیا قرار گرفتند و در پایان ماه ششم پس از عمل جراحی مجدداً معاینه شدند. برای سنجش سطح فعالیت بیمار از پرسشنامه استاندارد IKDC و برای آزمون عملکردی از دستگاه آرترومتر KT-۱۰۰۰ استفاده شد. امتیاز نهایی بیمار بر اساس کمترین امتیاز تعلق گرفته در هر قسمت محاسبه شد و در چهار گروه A، B، C و D مشخص گردید. نتایج: ۱۰۷ بیمار با میانگین سنی ۱۵/۵±۶۱/۲۹ سال (۳۸-۲۱ سال) در مطالعه شرکت کردند که (۵/۷۸%) ۸۴ نفر از آنها مرد بودند. بیشترین مکانیسم ایجاد ترومای زانو، ورزش (۲۰/۵۴%) و پس از آن حوادث ترافیکی (۶۲/۱۹%)، فعالیت‌های روزمره (۸۲/۱۶%) و ترومای محل کار (۳/۹%) بود. میانگین طول کانال فمورال mm۴۱/۳±۷۵/۴۴ بود. میانگین دامنه حرکت مفصل زانو پس از عمل جراحی ۳۷/۵±۲۱/۱۴۳ درجه (۱۵۰-۱۳۳ درجه) بود. تفاوت معنی‌داری در میزان جابجایی دو زانو، شش ماه پس از جراحی در بین بیماران مرد با بیماران زن مشاهده شد (۰۳/۰=p). نتیجه‌گیری: در مدیالیزه کردن روش ترانس تیبیال وضعیت گرافت به گونه‌ای قرار می‌گیرد که به حالت آناتومیک لیگامان صلیبی قدامی طبیعی که افقی‌تر است نزدیک‌تر می‌باشد.

---

مقدمه: تمرینات پلیومتریک از طریق تطابق عصبی عضلانی در رفلکس کششی، الاستیسیتی و ارگان‌های گلژی تندون نقش مهمی را در فعال شدن پیش بین عضلات ایفا می‌کنند. با توجه به عدم بررسی تأثیر تمرینات پلیومتریک بر عضلات کمری لگنی، هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر تمرینات پلیومتریک بر فعالیت پیش بین عضلات کمری لگنی در افراد فعال مبتلا به نقص کنترل تنه می‌باشد. روش بررسی: ۲۵ زن فعال مبتلا به نقص کنترل تنه با میانگین سنی ۳۸/۱±۰۹/۱۹سال، قد ۸۸/۳±۷۳/۱۶۲ سانتی‌متر و وزن ۳۷/۳±۶۷/۵۸ کیلوگرم در این تحقیق شرکت کردند که به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. قبل و پس از شش هفته تمرینات پلیومتریک، الکترومیوگرافی سطحی، از عضلات سرینی میانی، مایل داخلی/عرضی شکم، مایل خارجی شکم و مربع کمری حین فرود بر روی یک پا انجام و میزان فعالیت پیش بین عضلات محاسبه شد. نتایج: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که بین فعالیت عضلات سرینی میانی (۰۲۱/۰=p)، مایل داخلی/عرضی شکم (۰۰۶/۰=p)، مایل خارجی شکم (۰۲۳/۰=p) و مربع کمری (۰۱۱/۰=p) گروه کنترل و تجربی در پس آزمون تفاوت معنی‌داری وجود دارد که نشان‌دهنده تأثیرگذار بودن تمرینات پلیومتریک بر فعالیت پیش بین عضلات می‌باشد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر تمرینات پلیومتریک با تأثیر بر فعال شدن و بهبود پیش فعالیت عضلات می‌توانند در پیشگیری از مکانیسم‌های مرتبط با آسیب رباط صلیبی قدامی مؤثر باشند. بنابراین این تمرینات می‌توانند وقوع آسیب رباط صلیبی قدامی را کاهش دهند.

---

مقدمه: نوروپاتی محیطی دیابتی به علت درگیری اعصاب محیطی باعث کاهش قدرت عضلانی و کاهش تعادل در اندام تحتانی می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی بر تعادل و قدرت عضلانی اندام تحتانی در زنان دیابتی دارای نوروپاتی محیطی می‌باشد.

روش بررسی: جامعه آماری این مطالعه تجربی را ۷۰۰ بیمار دیابتی مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت ایران شهر مشهد تشکیل دادند. از بین آنها ۲۰ بیمار دیابتی زن مبتلا به نوروپاتی انتخاب شدند و به صورت غیرتصادفی و با اختیار خود در دو گروه تجربی(۱۰نفر) و کنترل(۱۰نفر) قرار گرفتند. تعادل ایستا و پویا به وسیله دستگاه تعادلی بایودکس و قدرت عضلات چهارسر و دوقلو به وسیله دستگاه داینامومتر قبل و بعد از مداخله اندازه‌گیری شد. برنامه ورزشی مقاومتی به صورت سه جلسه در هفته، هر جلسه یک ساعت و به مدت دو ماه و با شدت ۳۰–۵۰٪۱RM (جلسات اول ۱۰ تکرار و سپس افزایش تا ۱۵ تکرار) انجام شد. گروه کنترل بدون فعالیت ورزشی بودند.تحلیل آماری داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار۱۶ SPSS و آزمون t مستقل و وابسته در سطح معنی‌داری(۰۵/ ۰&ge p ) انجام شد.

نتایج: نتیجه تست تعادل ایستا و پویا و در قدرت عضلات چهار سر و دوقلو در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری را نشان داد. در حالی‌که تنها قدرت عضلات دوقلو در گروه کنترل تغییر معنی‌داری را نشان داد(۰۵/۰&gep) در دیگر متغیر‌ها تفاوت معنی‌دار مشاهده نشد(۰۵/۰<p).

نتیجه‌گیری: انجام هشت هفته برنامه ورزشی مقاومتی در زنان دیابتی دارای نوروپاتی محیطی باعث افزایش قدرت عضلانی و تعادل می‌شود.

---

مقدمه: کاهش آزمایش‎های غیرضروری یک مساله اساسی در بخش مراقبت‎های ویژه می‎باشد. یکی از راه‎های کاهش آزمایش‏ها، پیش‌بینی مقدار آزمایش و استفاده از آن جهت تشخیص بهتر ضرورت انجام یک آزمایش است. هدف این مقاله، ارائه یک سیستم تصمیم‎یار برای پیش‎بینی مقادیر آزمایش‎ها می‎باشد. داده‎های مورد بررسی، مربوط به آزمایش کلسیم برای سه دسته بیماران خون‎ریزی گوارشی فوقانی، تحتانی و خون‎ریزی نامشخص گوارشی می‎باشد.

روش بررسی: داده‏های مورد استفاده در این مطالعه از پایگاه داده MIMIC-II استخراج شده است. برای پیش‎بینی مقادیر آزمایش کلسیم از مدل فازی تاکاگی-سوگنو مرتبه صفر و متغیرهای ورودی ضربان قلب و مقدار قبلی آزمایش کلسیم استفاده شد.

نتایج: نتایج نشان می‎دهد که مقدار آزمایش کلسیم برای بیماران مورد بررسی با دقت مطلوبی قابل پیش‎بینی است. میانگین قدر مطلق خطا برای سه دسته بیماران به ترتیب برابر ۲۷/۰، ۲۹/۰ و ۲۸/۰ است.

نتیجه‏ گیری: در این مطالعه با استفاده از مدل‏سازی فازی و دو متغیر ضربان قلب و مقدار قبلی کلسیم، سیستم تصمیم‎یاری برای پیش‎بینی مقدار آزمایش کلسیم مربوط به سه دسته از بیماران با خون‎ریزی گوارشی، طراحی شد. سیستم طراحی‏شده با استفاده از این دو متغیر بالینی دقت مطلوبی دارد و نتایج نشان‎دهنده قابلیت سیستم در پیش‎بینی مقدار آزمایش کلسیم است. جهت بهبود نتایج، می‎توان اثر متغیرهای بیشتری بر سیستم را بررسی کرد. همچنین از این جهت که سیستم ارائه‎شده به‎جای تشخیص ضرورت/عدم ضرورت آزمایش، به‎طور مستقیم مقدار آزمایش را پیش‎بینی می‎کند؛ نسبت به سایر روش‎ها عمومیت بیشتری دارد و به پزشک این امکان را می‎دهد تا برای هر بیمار با توجه به شرایط آن بیمار تصمیم‎گیری کند.

---

مقدمه: در حال حاضر تاندون های همسترینگ و پاتلار معمول ترین گرافت ها در بازسازی پارگی رباط صلیبی قدامی (ACLR) هستند. یکی از موارد مهمی که می تواند پیش از جراحی به جراح کمک کند، آگاهی از اندازه گرافت است. در این مطالعه به بررسی قابلیت استفاده از MRI برای تخمین اندازه گرافت همسترینگ پرداختیم.
روش بررسی: در ۶ ماه نخست سال ۱۳۹۴، ۵۰ بیمار که با پارگی رباط صلیبی قدامی(ACL) به بیمارستان شهید صدوقی یزد مراجعه و تحت ACLR با استفاده از اتوگرافت همسترینگ قرار گرفتند، بررسی شدند. قطر گرافت قبل از جراحی توسط رادیولوژیست بر اساس تصاویر MRI تخمین زده شد. سپس در زمان جراحی نیز قطر گرافت به دست آمده ثبت گردید. مقادیر به دست آمده با هم مقایسه شد. به علاوه وجود هم بستگی بین قطر گرافت و سن، وزن و شاخص توده بدنی بررسی شد. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار Spss ۱۹ و آزمون آماری t-test  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: میانگین اندازه گرافت چهار باندل در این مطالعه در MRI برابر با mm ۹/۰±۲/۶ و در زمان جراحی برابر mm ۸/۰±۴/۷ بود. اختلاف بین دو روش از نظر آماری معنادار نبود (۳۱۵/۰=p). هم چنین بین مقادیر به دست آمده در دو روش، هم بستگی مثبت و معناداری وجود داشت (۳۷۴/۰=r، ۰۲۵/۰=p). به علاوه در مطالعه حاضر هم بستگی مثبت و معناداری بین وزن و قطر گرافت وجود داشت (۲۶۴/۰=r، ۰۰۱/۰>p).
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که می توان از MRI برای تخمین قابل اطمینان قطر گرافت همسترینگ قبل از جراحی ACLR استفاده نمود.

---

---

---

---

مقدمه: هدف از تحقیق ‌حاضر‎‌ مقایسه‌ مولفه‌های عمودی، داخلی - خارجی و قدامی - خلفی نیروی عکس‌العمل زمین بعد از بازسازی رباط صلیبی قدامی با افراد سالم در حین راه رفتن بود.
روش بررسی: تحقیق حاضر از‌ نوع مقطعی تحلیلی بود. شرکت‌کنندگان این پژوهش شامل ۴۶ نفر که به دو گروه افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی و گروه سالم تقسیم شدند. برای ارزیابی مولفه‌های نیروی عکس‌العمل زمین از دستگاه صفحه نیروسنج استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل و با استفاده از نرم‌افزار version ۱۶  SPSS مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
نتایج: نتایج تحقیق مرتبط با مولفه عمودی نیروی عکس‌العمل زمین نشان داد که افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی هم در ضربه پاشنه و هم در هنگام جدا شدن پنجه پا از زمین به نسبت افراد سالم نیروی بیشتری را به زمین وارده کرده‌اند، هر چند اختلاف بین دو گروه معنی‌دار نبود (۰/۰۹p= و ۰/۳۵p=) ولی این اختلاف در هنگام ضربه پاشنه بیشتر از زمان جداشدن پنجه پا از روی زمین بود. در مورد مولفه‌های افقی نیروی عکس‌العمل زمین نتایج تحقیق نشان داد که افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی در همه مولفه‌های افقی نیروی عکس‌العمل‌، نیروی بیشتری به زمین وارد کرده‌اند ولی بررسی دقیق‌تر نتایج تحقیق نشان داد که بیشترین اختلاف در جهت‌های خلفی (۰/۰۰۷p<) و خارجی (۰/۰۲p<) رخ داده است.
نتیجه‌گیری: یافته‌های تحقیق نشان داد که افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی در ۲۰ درصد اولیه مرحله استنس در جهت های خلفی و خارجی به شکل معنی داری نیروی عکس‌العمل بیشتری را به نسبت افراد سالم به زمین وارد می‌کنند.
 

---