مقدمه: هایپومینرالیزاسیون مولر انسیزوری (MIH) نوعی اختلال تکاملی مینا با علل مولتی فاکتوریال است که باعث ایجاد مشکلات متعدد دندانی می‌شود، بنایراین تحقیقات فراوانی در این زمینه انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین هایپومینرالیزاسیون مولر انسیزوری با شاخص توده بدنی و میزان پوسیدگی دندان‌های دائمی در کودکان ۷ تا ۱۱ ساله شهر یزد است.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، تعداد ۶۴۵ کودک ۷ الی ۱۱ ساله ساکن شهر یزد با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی در مدارس انتخاب و معاینه شدند. معیارهای EAPD و mDDE جهت تعیین هایپومینرالیزاسیون مولر انسیزوری و وسعت درگیری دندان‌ها بکار گرفته شد، شاخص توده بدنی و پوسیدگی دندان‌های دائمی نیز بر اساس معیارهای سازمان جهانی بهداشت سنجیده شد. تعیین شاخص توده بدنی و پوسیدگی در ۴۰ کودک به عنوان گروه غیر مبتلا انجام شد. مقادیر متوسط داده‌ها توسط Mann whitney test بررسی شده و سطح معنی‌داری ۰/۰۵P< در نظر گرفته شد.
نتایج: از بین ۶۴۵ کودک معاینه شده، ۱۵۴ کودک مبتلا به MIH، ۱۶ نفر (۱۰/۳۸ درصد) دچار کمبود وزن، ۱۳ کودک (۸/۴۴ درصد) دارای اضافه‌وزن، ۳ کودک (۱/۹۴ درصد) چاق و ۱۲۲ کودک (۷۹/۲۲ درصد) وزن نرمال داشتند. میانگین BMI در گروه مبتلا به MIH، ۱۶/۰۱ و در گروه کنترل ۱۵/۷۶ بود. تفاوت BMI گروه مبتلا و گروه کنترل معنی‌دار نبود (۰/۸۱P = ). شاخص پوسیدگی DMFT در کودکان مبتلا به هایپومینرالیزاسیون ۲/۰۹ و در گروه کنترل ۱/۱ به دست آمد که تفاوت از نظر آماری معنی‌دار بود (۰/۰۰۱P = ).
نتیجه‌گیری: کودکان مبتلا به MIH از نظر شاخص توده بدنی بیشتر در گروه نرمال قرار داشته و پوسیدگی دندان‌های دائمی در آن‌ها به طرز معنی‌داری شایع‌تر است.
