بابک تمیزی فر، سید محمد جواد سجادی، وحید سبقت اللهی،
دوره ۲۶، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: سیروز صفراوی اولیه یک بیماری مزمن کلستاتیک کبدی است که با التهاب و تخریب پیش رونده و غیرچرکی مجاری صفراوی کوچک و نیز اتو آنتی بادی برعلیه mitochondrial self Antigens مشخص می شود. شیوع سیروز صفراوی اولیه در جامعه غربی بیش از سایر مناطق جهان است. هدف از این مطالعه شناسایی تمام بیماران مبتلا به سیروز صفراوی اولیه در شهرستان اصفهان و توصیف خصوصیات اپیدمیولوژیک و دموگرافیک آن ها می‌باشد.
روش بررسی: طرح فوق یک مطالعه به روش توصیفی مقطعی از سال ۸۸ تا ۹۶ و از طریق تکمیل پرسش نامه و رویت پرونده بیماران و تماس تلفنی با بیماران بستری شده قبلی اجراشد. نمونه گیری به صورت سرشماری از تمام بیماران دارای تاییدیه پاتولوژیک بیماری و معیارهای ورود انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار. SPSS Version ۱۶ استفاده شد و ۰۵/۰> P value قابل قبول است. جهت مقایسه متغیرهای بالینی و جمعیت شناسی( demographic and clinical )در بین گروه های مورد مطالعه از تست های Chi-square test for categorical variables و آمار های توصیفی استفاده شد.
نتایج: در این بررسی، ۴۴ بیمار مبتلا به سیروز صفراوی اولیه شناسایی شدند که با توجه به جمعیت ۲۲۴۳۲۴۹ نفری اصفهان، شیوع این بیماری در اصفهان ۹۶/۱ در صدهزار نفر برآورد می شود. از میان این ۴۴ نفر،۳۳ نفر( ۷۶ %) سیروز صفراوی اولیه خالص و ۱۱ نفر (۲۴%) سندرم overlap داشتند (سیروز صفراوی اولیه + هپاتیت اتوایمیون).
نتیجه‌گیری: در بازه زمانی ۹ ساله اخیر میزان شیوع سیروز صفراوی اولیه در اصفهان نسبت به کشورهای اروپایی و آمریکایی بسیار کمتر بوده و مشابه شیوع آن در ویکتوریای استرالیا می باشد. اکثر بیماران در زمان تشخیص علامت دار بوده که این نسبت با یافته های سایرین متفاوت می باشد.
