سیدمهدی حسینی، مریم مقدم متین، احمد رضا بهرامی، فاطمه منتظری، سید مهدی کلانتر،
دوره ۲۸، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: مایع آمنیوتیک حاوی مخلوطی از انواع مختلف سلولی است که از پوست، دستگاه تنفسی، دستگاه گوارش و دستگاه تناسلی جنین و هم‌چنین غشای آمنیون اطراف آن منشا گرفته‌اند. با توجه به تشکیل مایع آمنیوتیک پیش از فرآیند گاسترولاسیون، بسیاری از سلول‌های موجود در جمعیت ناهمگن آمنیوسیت‌ها سازوکارهای مربوط به تعیین دودمان را طی نکرده‌اند. بنابراین سلول‌های بنیادی مزانشیمی مایع آمنیوتیک یا AF-MSCs (amniotic fluid-derived mesenchymal stem cells) ممکن است با دسته جدیدی از سلول‌های بنیادی با خواص پلاستیسیتی بینابین سلول‌های بنیادی پرتوان و بالغ مطابقت داشته باشند. در مقایسه با سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) از منابع دیگر، مانند مغز استخوان، AF-MSC ویژگی‌های بهتری جهت کاربردهای بالینی دارند، از قبیل تمایز به سلول‌های مشتق از هر سه لایه زایا، پتانسیل کلون‌زایی بالا، توانایی تشکیل اجسام جنینی، بیان نشانگرهای پرتوانی، ظرفیت خود نوزایی بالا (بیش از ۲۵۰ مضاعف شدگی جمعیت) همراه با حفظ کاریوتیپ طبیعی در پاساژهای متعدد، عدم کاهش طول تلومر به علت تداوم فعالیت تلومرازی و به‌ویژه عدم تومورزایی، ایمنی‌زایی اندک و هم‌چنین خواص ضدالتهابی و تعدیل‌کننده ایمنی.
نتیجه‌گیری: چنین ویژگیهایی AF-MSC را جهت کاربردهای بالینی، از جمله پزشکی بازساختی، مورد توجه قرار داده است. در مطالعات متعددی از این سلول‌ها برای بازساخت بافت عصبی، بازساخت ریه و هم‌چنین بازساخت قلب استفاده شده است. در مجموع، پیش‌بینی می‌شود AF-MSC یکی از منابع ایده‌آل سلول‌های بنیادی برای کاربردهای پزشکی بازساختی و ترمیم بافت در آینده باشند.
