علیرضا دانش کاظمی،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۳ )
چکیده
مقدمه: دندانهایی که معالجه ریشه می‌شود به دلیل از دست رفتن سقف پالپ چمبر مستعد شکستگی می‌شوند. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر باندینگ‌های عاجی و گلاس یونومر به همراه ترمیمهای کامپوزیتی بر مقاومت شکست دندانهایی که معالجه ریشه شده‌اند می‌باشد.
روش بررسی: چهل دندان سالم انسانی پره مولر فک بالا جمع‌آ‌وری و از این تعداد ده دندان به منظور کنترل مثبت در نظر گرفته شد و بر روی سایر دندانها درمان ریشه و حفرات MOD انجام گردید.سپس دندانها به پنج گروه تقسیم شدند:
۱-گروه دندانهای سالم ۲- دندانهای تهیه حفره شده و بدون ترمیم به عنوان کنترل منفی ۳- دندانهای تهیه حفره شده و ترمیم شده با گلاس یونومر (Vitrabond) وباندینگ عاجی(Singlebond) و کامپوزیت رزین نوری (Z۱۰۰) ۴-دندانهای تهیه حفره شده و ترمیم شده با باندینگ عاجی (Singlebond) و کامپوزیت رزین نوری (Z۱۰۰). سپس نمونه‌ها در دستگاه Instron ۸۵۰۲ و در معرض نیروی فشاری قرار گرفتند تا زمانی که شکستگی در آنها ایجاد شدو عدد مربوطه ثبت شد.
نتایج: گروه ۱ دارای بیشترین مقاومت شکست بود و به دنبال آن به ترتیب گروههای ۲ و۳ و۴ قرار گرفتند. آزمونهای آماری آنالیز واریانس (ANOVA) وt-test وChi-square تفاوت معنی‌داری بین تمامی گروهها نشان داد(p<۰,۰۵) .
نتیجه گیری: استفاده از باندینگ عاجی به همراه کامپوزیت رزین سبب افزایش بیشتر مقاومت شکست دندانهای معالجه ریشه شده نسبت به استفاده از ساندویچ گلاس یونومر و باندینگ عاجی و کامپوزیت رزین در مقابل نیروهای فشاری می‌شود.
