مقدمه: خودارزیابی یکی از روشهای ارزشیابی مهارتهای عملی کسب شده توسط دانشجو میباشد و تکمیلکننده دیگر ارزشیابی‌های انجام شده توسط سیستم آموزشی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی سطح مهارتهای عملی دانشجویان سال آخر سه دانشکده دندانپزشکی در پروتزهای دندانی به روش خودارزیابی بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، سطح مهارتهای عملی ۱۲۷ نفر از دانشجویان سال آخر سه دانشکده دندانپزشکی شهرهای یزد، اصفهان و کاشان در سال ۱۴۰۰ توسط پرسش‌نامه محققساخته مورد بررسی قرار گرفت. روایی پرسش‌نامه از طریق روایی محتوا و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ (۰/۸ (r= تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزارآماری SPSS.version ۱۶ و آزمونهای آماری تی‌تست، کای اسکور، آنووا و ناپارامتری در سطح معناداری ۰/۰۵ استفاده گردید.
نتایج: میانگین سنی دانشجویان ۱/۷۴ ± ۲۵/۱۵ سال بود. نمره مهارتهای عملی ۱۱/۷۸ ± ۱۱۵/۵۱ از ۱۷۵ به‌دست آمد که در سطح متوسط بود. میانگین نمره مهارتهای عملی برحسب سن، جنس، تاهل، رتبه کنکور، دانشگاه، سهمیه ورودی و میزان اضطراب حین اعمال پروتزی اختلاف معناداری نداشت (۰/۰۵<P) اما میانگین نمره مهارتهای عملی در پروتزکامل و پارسیل افراد علاقه‌‌مند به رشته پروتز، به‌طور معناداری بیشتر بود (۰/۰۵˂P).
نتیجه‌گیری: با توجه به محدودیتهای مطالعه حاضر، سطح مهارتهای عملی پروتز دندانی در دانشجویان سال آخر سه دانشکده دندانپزشکی یزد اصفهان و کاشان در سطح متوسط ارزیابی شد؛ بازنگری در شیوه‌های آموزشی مطابق با کوریکولوم در بخشهای بالینی و اجرا روشهای نوین ارزشیابی مهارتهای عملی همچون آزمون داپس میتواند در ارتقا سطح مهارتهای بالینی فراگیران موثر باشد.
