مقدمه: در سال‌های اخیر توجه به مصرف محصولات غذایی و دارویی پروبیوتیک با توجه به خواص سلامت‌بخشی آن‌ها رو به افزایش بوده است. همواره نگهداری و زنده‌مانی این باکتری‌ها چه در محصولات و چه طی عبور از دستگاه گوارش مورد بررسی و یکی از عوامل چالشی بوده است. روش خشک کردن یکی از گزینه‌های مهم و کاربردی برای پایدار نمودن و استفاده آسان و سریع از سویه‌های میکروبی از جمله سویه‌های پروبیوتیک می‌باشد. در بین روش‌های مختلفی که برای ریزپوشانی وجود دارد؛ روش خشک کردن افشانی یکی از روش‌های مهم خشک کردن با قابلیت استفاده در حجم و اندازه صنعتی می‌باشد. بهینه نمودن پارامترهای تاثیرگذار بر روی کشت و جداسازی باکتری‌های پروبیوتیک، فاکتورهای خشک‌کن افشانی و انتخاب مواد مناسب برای دیواره ریزپوشانه‌ها از مهم‌ترین و پرچالش‌ترین موارد در بهینه‌سازی استفاده از این روش در مقیاس صنعتی می‌باشد. در این مقاله مروری عوامل موثر بر زنده‌مانی و مقاومت باکتری در مرحله قبل از ورود به خشک‌کن افشانی و عوامل موثر بر زنده‌مانی باکتری‌های پروبیوتیک طی مرحله خشک کردن افشانی بحث شده است. همچنین معیارهای مهم انتخاب مواد دیواره ریزپوشانه و آزمون‌هایی که اغلب بر روی ریزپوشانه‌های پروبیوتیک حاصل از خشک‌کن افشانی انجام می‌گردد؛ مورد بررسی قرار گرفته‌است.
