۴ نتیجه برای تمرین تناوبی با شدت بالا
فاطمه زارعی، سعیده شادمهری، فرهاد دریانوش، آقای محمد شرافتی مقدم، دکتر محمدتقی محمودی،
دوره ۲۶، شماره ۶ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: آدیپوکاینها دارای نقشهای بیولوژیکی گوناگونی هستند که با تغییرهای شاخص توده بدن، مقاومت به انسولین، سندروم متابولیکی، سندروم تخمدان پلی‌کیستیک، دیابت و بیماریهای قلبی- عروقی ارتباط دارند. هدف از پژوهش حاضر، تاثیر ۸ هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطوح سرمی هورمون‌های کمرین، امنتین-۱ و آپلین در موش‌های ماده نژاد اسپیراگوداولی دارای اضافه وزن می‌باشد.
روش بررسی: در این پژوهش، ۱۶ سر موش دارای اضافه وزن، به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل (۸ سر) و گروه آزمایش (۸ سر) تقسیمشدند. گروه آزمایش پنج روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت هشت هفته به فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا (HITT)پرداختند. در مدت انجام فعالیت ورزشی گروه کنترل هیچگونه برنامه تمرینی نداشتند. پس از هشت هفته تمرین، برای تجزیه وتحلیل داده‌ها از نرم افزار spss(۱۹) و آزمون t مستقل استفاده شد.
نتایج: نتایج نشاندادند که تفاوتی معنیدار میان میزان سرم کمرین در موشهایی که برنامه تمرینی انجامداده بودند، نسبت به گروه کنترل (۰۷۹/۰P=) وجود ندارد؛ از طرفی دیگر، تفاوت معناداری بین سطوح سرمی امنتین-۱ (۰۳۴/۰P=) و آپلین (۰۴۴/۰P=) مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر و اهمیت تغییرها در سطوح آدیپوکاینها به نظر می‌رسد فعالیت ورزشی HIIT می‌تواند یک عامل مهم و کاربردی برای تنظیم هورمون‌های بافت چربی (آدیپوکاینها) باشد که افراد سالم و بیمار با توجه به توانایی خود می‌توانند این نوع فعالیت را انجام دهند
مسعود جوکار، محمد شرافتی مقدم،
دوره ۲۹، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: دیابت نوع ۱ می تواند به آپوپتوز عضلانی و نقص در ساختار بافت قلب شود. یکی از مسیرهای اصلی آپوپتوز مسیر فعال‌شده توسط پروتئین P۵۳ و کاسپاز-۳ است؛ بنابراین، هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاصیر ۴ هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر محتوای پروتئین هایP۵۳ و کاسپاز-۳ در بافت عضله قلب موش‌های صحرایی‌نر نژاد اسپراگوداولی مبتلا به دیابت نوع ۱ می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۱۲ سر موش صحرایی‌نر ۲ ماهه از نژاد اسپراگ‌داولی با میانگین وزن ۲۰±۳۰۰ گرم انتخاب شدند و پس از القاء دیابت از طریق محلول استرپتوزوتوسین، به‌روش تصادفی به ۲ گروه، تجربی (۶ سر) و کنترل (۶ سر) تقسیم شدند؛ برنامه تمرینی شامل ۵ مرحله ۴ دقیقهای با شدت معادل ۸۵ تا ۹۵ درصد حداکثر سرعت و دوره‌های استراحت فعال ۳ دقیقهای با شدت معادل ۵۰ تا ۶۰ درصد حداکثر سرعت انجام شد؛ پروتئین‌ها از طریق روش آزمایشگاهی وسترن بلات اندازه‌گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارversion ۱۶ SPSS و آزمون آماری t-مستقل استفاده شد.
نتایج: تمرین تناوبی با شدت بالا منجر به کاهش معنی‌داری در محتوای پروتئین P۵۳ گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد (۰/۰۰۳P=)؛ اما تغییر معنی‌داری در محتوای کاسپاز-۳ در فرم فعال‌شده (۰/۷۱P=) و فرم اولیه (۰/۱۵P=) در گروه تمرین نسبت به‌گروه کنترل مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی با شدت بالا با کاهش محتوای پروتئین P۵۳ و جلوگیری از فعال‌شدن پروتئین کاسپاز-۳، احتمالاً مسیر آپوپتوز مربوط به این دو پروتئین را در سلول‌های قلبی در آزمودنی‌های دیابتی نوع ۱ غیرفعال کرده است.
عباس فروغی پردنجانی، محسن ثالثی، رسول رضایی، جواد نعمتی،
دوره ۳۰، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: التهاب در مغز با نام التهاب عصبی شناخته می‌شود و موجب افزایش ترشح TNF-α (Tumor necrosis factor alpha) و فعال‌سازی مسیر TLR۴ (Toll-like receptor ۴) می‌گردد. پژوهش حاضر با هدف تأثیر ۴ هفته پیش آماده‌سازی با تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تداومی با شدت متوسط (MICT) بر مقادیر TNF-α و TLR۴ رت‌های صحرایی نر نژاد ویستار انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق تجربی بود. تعداد ۱۸ سر رت نر ویستار در سه گروهِ تمرین HIIT، تمرین MICT و گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه HIIT شامل ۶ وهله فعالیت ۲ دقیقهای با شدت معادل ۹۰-۸۵ درصد VO۲max و ۵ وهله استراحت فعال ۲ دقیقهای و برنامه MICT با شدت معادل ۶۵ درصد VO۲max با مدت زمان همسان با HIIT به مدت ۴ هفته و ۵ جلسه در هفته اجرا گردید. ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، موش‌های هر سه گروه تشریح شدند و بافت‌های قشر و استراتوم مغز موش‌ها جهت سنجش TNF-α و TLR۴ با استفاده از روش وسترن بلات، استخراج شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک‌راهه (ANOVA) در سطح معناداری ۰/۰۵ به کمک نرم‌افزارversion ۱۶ SPSS انجام شد.
نتایج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد متغیرهای TNF-α و TLR۴ در نواحی قشر و استراتوم مغزی پس از ۴ هفته تمرین هوازی تناوبی پر شدت و تداومی با شدت متوسط تغییر معناداری نسبت به گروه کنترل نداشتند (۰/۰۵p≥).
نتیجه‌گیری: با توجه به این یافته‌ها می‌توان اظهار داشت که پیش‌آماده‌سازی با تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین تداومی با شدت متوسط اثر معناداری بر شاخص‌های التهابی در مغز ندارد.
مهدی مارزلو، ندا آقایی بهمن‌بگلو، حامد علیزاده پهلوانی، حبیب اصغرپور،
دوره ۳۲، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: با افزایش سن افراد، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی‌عروقی به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد. امروزه تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) به عنوان یک روش فعالیت ورزشی برای بهبود بیماری قلبی مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر تاثیر هشت هفته HIIT بر محتوای پروتئین‌های PINK۱ و PARKIN در بطن چپ رت‌های پیر می‌باشد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تجربی است، که با ۱۲ سر رت نر ۲۰ ماهه با میانگین وزنی ۳۰ ±۴۰۰ گرم انجام شد. رت‌ها به‌طور تصادفی به دو گروه HIIT و کنترل (هر گروه ۶ سر) تقسیم شدند. برنامه HIIT با دوره‌های پرشدت ۹۵-۸۵ درصد سرعت بیشینه (متر بر دقیقه) و دوره‌های استراحت فعال با شدت ۵۵-۴۰ درصد سرعت بیشینه (متر بر دقیقه) برای هر جلسه در هفته بود. پس از ۴۸ ساعت از آخرین جلسه تمرین، رت‌ها تحت تزریق کتامین و زایلازین بی‌هوش شدند و بطن چپ قلب برداشته شد و از طریق روش آزمایشگاهی وسترن‌بلات متغییرها اندازه‌گیری شدند. داده‌ها از طریق آزمون آماری شاپیرو- ویلک و t- مستقل در نرم‌افزار SPSS version ۱۶ و تحلیل شدند. سطح معناداری ۰/۰۵≥P در نظر گرفته شد.
نتایج: هشت هفته HIIT سبب افزایش معنیدار پروتئین‌هایPINK۱ (۰/۰۲ < p) و PARKIN (۰/۰۰۴ < p) نسبت به گروه کنترل در بطن چپ رت‌های پیر شد.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد HIIT قابلیت کنترل کیفیت میتوکندری در بطن چپ قلب رت‌های پیر را دارد که می‌تواند برای بخش سلامت در نظر گفته شود..
