۸ نتیجه برای ارزیابی
میرمحمد اسعدی، سید حبیب اله میرغفوری، زهرا صادقی آرانی، حمیدرضا خسروانیان،
دوره ۱۸، شماره ۶ - ( ۱۱-۱۳۸۹ )
چکیده
مقدمه: اندازه‌گیری جزء عناصر اصلی چرخه بهره‌وری است و به عنوان سیستم کنترلی برای دیگر ارکان چرخه‌ی مزبور عمل می‌کند، از طرفی بیمارستان به عنوان بزرگترین و پرهزینه‌ترین واحد عملیاتی نظام بهداشت و درمان، از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این پژوهش تعیین کارایی نسبی ۱۳ بیمارستان دولتی استان یزد با استفاده از تلفیق تکنیک تحلیل پوششی
دادهها(DEA)، کارت امتیازی متوازن(BSC) و مدل سروکوال میباشد.
روش بررسی: در این مقاله کارایی نسبی ۱۳ بیمارستان دولتی استان در طی سال ۱۳۸۷ با استفاده از مدل تلفیقی تحلیل پوششی داده ها و کارت امتیازی متوازن مورد ارزیابی قرار گرفته است. از کارت امتیازی متوازن به عنوان ابزاری برای طراحی شاخص‌های ارزیابی عملکرد و ازتحلیل پوششی دادهها به عنوان ابزاری برای ارزیابی عملکرد و رتبه‌بندی استفاده شده است.
نتایج: در سال ۱۳۸۷ میانگین کارایی نسبی بیمارستان های مورد مطالعه ۹۴۵/۰ می باشد. ۹ بیمارستان از مجموع ۱۳ بیمارستان روی مرز کارایی قرار می‌گیرند و ۴ بیمارستان دارای کارایی کمتر از یک می‌باشند. بیمارستان شماره ۳ دارای بیشترین کارائی و بیمارستان شماره۱۰ دارای کمترین کارائی می باشند.
نتیجه‌گیری: در این مقاله با استفاده از ترکیب دو مدل ارزیابی عملکرد DEA و BSC سعی شده است تا شاخص‌های ارزیابی عملکرد واحدهای درمانی شناسایی شده و تلفیق این دو مدل، ضمن کاهش معایب دو مدل محاسن آن دو تقویت و مدلی جامع برای ارزیابی عملکرد این واحدها ارائه می‌گردد. در ضمن، اگرچه توجه به تمامی شاخص‌های عملکردی در بهبود وضعیت بیمارستان‌های ناکارای مورد بررسی لازم است اما اولویت بندی این پیشنهادات توسط مدیران راهگشا خواهد بود.
سید محمد یونسی فر، آرش شاهین، علی صنایعی،
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: قلمرو مراقبت‌های بهداشتی درمانی که سازمان‌ها در سال‌های اخیر با آن مواجه‌اند، در سطح بالایی از پویایی و بالندگی توصیف شده است، برای بقا در چنین شرایطی، ارزیابی عملکرد میتواند نقش مؤثری در فراهم آوردن کیفیت خدمات داشته باشد. هدف از این تحقیق، ارزیابی عملکرد بیمارستان شهید صدوقی شهر یزد با استفاده از مدل تعالی سازمانی است.
روش بررسی: این پژوهش مطالعه‌ای توصیفی مقطعی بود. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه استاندارد الگوی تعالی سازمانی EFQM بود. اطلاعات تحقیق از یک نمونه ۳۰۲ نفری از کارکنان شاغل در بخشهای مختلف بیمارستان شهید صدوقی یزد جمع‌آوری شده است. نمونه‌ها به صورت تصادفی- طبقه‌ای انتخاب شده‌اند. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع‌آوری شده از روش آمار توصیفی استفاده شد.
نتایج: نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بیمارستان شهید صدوقی شهر یزد از ۵۰۰ امتیاز در نظر گرفته شده در مدل EFQM، به اخذ ۴۱/۱۸۵ امتیازگردیده است. این امتیاز بیانگر این مطلب است که بیمارستان از وضعیت مطلوب تعریف شده، فاصله زیادی دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه عملکرد این بیمارستان در رده متوسط به پایین قرار می‌گیرد، توجه هر چه بیشتر به مدیریت درمان در این بیمارستان الزامی است. بنابراین، تدوین برنامه‌ای کارا و اثربخش جهت ارتقاء عملکرد در این بیمارستان ضروری است. در ضمن به نظر می‌رسد، مدل تعالی سازمانی، میتواند به عنوان مدلی جامع برای ارزیابی عملکرد بیمارستان‌ها مورد استفاده قرار گیرد.
عبدالرحیم داوری، علیرضا دانش کاظمی، زهرا صداقتی جهرمی،
دوره ۲۷، شماره ۵ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: امروزه استفاده از کامپوزیت محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند. درک اصول‌کار و نیز حساسیت تکنیکی موجب شده استفاده از این مواد با چالش‌های زیادی همراه باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی دیدگاه فارغ‌التحصیلان دندانپزشکی یزد پیرامون آموزش ترمیم‌های کامپوزیت در سال ۱۳۹۶ میباشد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، اطلاعات به روش میدانی توسط پرسشنامه در بین ۲۰۲ فارغ‌التحصیل دانشکده دندانپزشکی شهید صدوقی یزد که در سه سال اخیر فارغ‌التحصیل شدند، توزیع گردید. اطلاعات جمع‌آوری شده پس از ورود به نرم‌افزار SPSS Inc., Chicago, IL; Version ۱۶ توسط آزمونهای من‌ویتنی و کروسکال‌والیس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: از میان ۲۰۲ پرسشنامه توزیع شده، ۱۸۱ نفر به پرسشنامه پاسخ دادند میانگین نمره آگاهی بین شرکت‌کنندگان برابر با ۰۴/۲± ۵/۸ از نمره کل ۱۶ بود. هم‌چنین میانگین نمره نگرش برابر۵۱/۴± ۹۶/۱۶ از نمره کل ۳۰ ارزیابی شد. بررسی میانگین نمرات آگاهی و نگرش بین گروه‌های مختلف تفکیک شده بر اساس سال فراغت از تحصیل، سن و نوع ورودی انجام گرفت که در تمامی موارد ذکر شده تفاوت میانگین بین گروه‌های مطالعه معنی‌دار نبود. (۰۵/۰ <p-value). عمده مشکل شرکت‌کنندگان در حین انجام ترمیمهایکامپوزیت ایزولاسیون (۶۰%) و برقراری تماس مناسب پروگزیمالی (۴۹%) بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده عدم رضایت دانشجویان تازه فارغ‌التحصیل از کیفیت آموزش‌های تئوری و عملی در زمینه ترمیم‌های کامپوزیتی است. هم‌چنین در زمینه مشکلات عملی حین درمان دندانپزشکان مشکلات عمده خود را تماس‌های پروگزیمالی نامناسب، شکستگی لبه ترمیم و حساسیت دندان ترمیم شده عنوان کردند.
حمید حمدزاده، رامین سرچمی، شهاب‌الدین ناظری،
دوره ۲۹، شماره ۶ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: خودارزیابی یکی از روشهای محک دانش آموختگان دندانپزشکی از مهارتهای کسب شده میباشد و نقاط قوت و ضعف دانشجو و نظام آموزشی موجود را مشخص می‌کند. این مطالعه با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان ترم آخر دانشکده دندانپزشکی قزوین از مهارتهای کسب شده بالینی بر اساس برنامه آموزش انجام شد.
روش بررسی: نوع مطالعه، توصیفی-مقطعی بود. در این مطالعه میزان مهارت بالینی دانشجویان ترم آخر دندانپزشکی با استفاده از پرسش‌نامه‌ای شامل ۴۵ سؤال (از مهارتهای ۹ بخش بالینی) مورد بررسی قرار گرفت. دادهها توسط نرم‌افزارSPSS version ۱۶ با استفاده از آزمون T-test پیرسون مورد آنالیز قرار گرفت.
نتایج: ۲۴ دانش‌آموز (۱۰ نفر مرد و ۱۴ نفر زن) وارد مطالعه شدند. به‌طورکلی میانگین دانشجویان (از ۵ نمره) ۰/۳ ±۳/۴۱ بود که در سطح خوب قرار داشت. توانایی دانشجویان در بخشهای مختلف تفاوت معناداری داشت (۰/۰۰۰P=). بالاترین توانایی در بخش اندودنتیکس و کمترین توانایی در بخش بیماریهای دهان و تشخیص بود. تفاوت معناداری در مجموع توانایی‌ها بین مردان و زنان یافت نشد، اما توانایی زنان در بخش اندودنتیکس بالاتر از مردان بود (۰/۰۰۲P=).
نتیجه‌گیری: سطح توانایی دانشجویان از دیدگاه خودشان در این مطالعه در سطح خوب بود. هم‌چنین تفاوت در مهارت‌ها در بخشهای آموزشی بین دختران و پسران مشاهده شد. نتایج این مطالعه میتواند در ارزیابی نقاط قوت و ضعف و برنامه‌ریزی جهت ارتقا آموزش در دانشکده دندانپزشکی قزوین مورد استفاده قرار گیرد.
شایان شمسی، زهرا مومنی،
دوره ۲۹، شماره ۹ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: کیفیت زندگی از مفاهیم جدید حوزه سلامت میباشد که ابعاد مختلفی از زندگی فرد را در بر می‌گیرد. یکی از این ابعاد، سلامت دهان میباشد. کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان تحت تاثیر عوامل مختلف بوده و در جمعیت‌های متفاوتی بررسی می‌شود. سالمندان، به جهت رشد جمعیتی روزافزون و شرایط خاص جسمی، روانی و اجتماعی، جزو گروه‌های پراهمیت در مطالعات می‌باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان در سالمندان ساکن در سراهای سالمندان سطح شهر کرج در سال ۱۳۹۹ صورت گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی-مقطعی، کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان سالمندان بالای ۶۰ سال ساکن سراهای سالمندان کرج با استفاده از پرسش‌نامه‌های استاندارد جمعیت‌شناختی و رفتارهای بهداشتی طراحی شده و شاخص ارزیابی سلامت دهان سالمندان (پرسشنامه GOHAI) بررسی شد. دادهها با استفاده از آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون رگرسیون خطی توسط نرم‌افزارversion ۱۶ SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: از ۱۴۹ نفر شرکت‌کننده در مطالعه، ۹۳ نفر (۶۲/۴%) زن و ۵۶ نفر (۳۷/۶%) مرد بودند. میانگین GOHAI در شرکت‌کنندگان مطالعه، ۶/۵۲±۴۶/۰۵ (از ۶۰-۱۲ امتیاز قابل کسب) بود. نتایج حاصل از آزمون رگرسیون بیانگر ارتباط بین ابعاد مختلف کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان افراد سالمند با سن، جنسیت، میزان درآمد ماهیانه، ارزیابی شخصی از وضعیت سلامت دهان، تعداد دفعات مسواک زدن، آخرین مراجعه دندانپزشکی و تعداد دندان‌های فرد بود (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: در این مطالعه وضعیت کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان در سالمندان ساکن در سراهای سالمندان سطح شهر کرج در سال ۱۳۹۹ خوب ارزیابی شد.
مهناز حاتمی، فریده مهدوی، فرنوش نجفی،
دوره ۳۰، شماره ۶ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: خودارزیابی یکی از روشهای ارزشیابی مهارتهای عملی کسب شده توسط دانشجو میباشد و تکمیلکننده دیگر ارزشیابی‌های انجام شده توسط سیستم آموزشی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی سطح مهارتهای عملی دانشجویان سال آخر سه دانشکده دندانپزشکی در پروتزهای دندانی به روش خودارزیابی بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، سطح مهارتهای عملی ۱۲۷ نفر از دانشجویان سال آخر سه دانشکده دندانپزشکی شهرهای یزد، اصفهان و کاشان در سال ۱۴۰۰ توسط پرسشنامه محققساخته مورد بررسی قرار گرفت. روایی پرسشنامه از طریق روایی محتوا و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ (۰/۸ (r= تایید گردید. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزارآماری SPSS.version ۱۶ و آزمونهای آماری تی‌تست، کای اسکور، آنووا و ناپارامتری در سطح معناداری ۰/۰۵ استفاده گردید.
نتایج: میانگین سنی دانشجویان ۱/۷۴ ± ۲۵/۱۵ سال بود. نمره مهارتهای عملی ۱۱/۷۸ ± ۱۱۵/۵۱ از ۱۷۵ به‌دست آمد که در سطح متوسط بود. میانگین نمره مهارتهای عملی برحسب سن، جنس، تاهل، رتبه کنکور، دانشگاه، سهمیه ورودی و میزان اضطراب حین اعمال پروتزی اختلاف معناداری نداشت (۰/۰۵<P) اما میانگین نمره مهارتهای عملی در پروتزکامل و پارسیل افراد علاقه‌‌مند به رشته پروتز، به‌طور معناداری بیشتر بود (۰/۰۵˂P).
نتیجه‌گیری: با توجه به محدودیتهای مطالعه حاضر، سطح مهارتهای عملی پروتز دندانی در دانشجویان سال آخر سه دانشکده دندانپزشکی یزد اصفهان و کاشان در سطح متوسط ارزیابی شد؛ بازنگری در شیوه‌های آموزشی مطابق با کوریکولوم در بخشهای بالینی و اجرا روشهای نوین ارزشیابی مهارتهای عملی همچون آزمون داپس میتواند در ارتقا سطح مهارتهای بالینی فراگیران موثر باشد.
مهدی شمالی احمدآبادی، محسن ذبیحی، علی خدارحمی، عاطفه برخورداری احمدآبادی،
دوره ۳۲، شماره ۸ - ( ۸-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: اضطراب اجتماعی با اضطراب معین، ناکارآمدی شناختی و هیجانی در موقعیت‌های اجتماعی مشخص می‌شود و میتواند به رفتار اجتناب اجتماعی منجر شود. هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی انتقاد از خود در رابطه بین ترس از ارزیابی منفی و خودمهربانی با اضطراب اجتماعی دانشجویان علوم پزشکی یزد بود.
روش بررسی: این پژوهش از نوع همبستگی است که به شیوه معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیه دانشجویان پزشکی، داروسازی و دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. حجم نمونه ۲۵۰ نفر تعیین و با روش نمونه‌گیری داوطلبانه انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس اضطراب اجتماعی جرابک (۱۹۹۶)، ترس از ارزیابی منفی لری (۱۹۸۳)، فرم کوتاه شفقت به خود ریس و همکاران (۲۰۱۱) و خودانتقادی تامپسون و زاروف (۲۰۰۴) بود که به صورت برخط منتشر شد. در نهایت داده‌های ۲۲۷ دانشجو به روش همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری و با بهره‌گیری از نرم‌افزارهای SPSS version ۱۶ و Amos۲۴ تحلیل شد.
نتایج: نتایج نشان داد که اثر مستقیم ترس از ارزیابی منفی و انتقاد از خود بر اضطراب اجتماعی معنی‌دار (۰/۰۰۱>P)؛ اثر مستقیم خودمهربانی بر اضطراب اجتماعی دانشجویان غیرمعنی‌دار (۰/۰۵<P) و اثر مستقیم ترس از ارزیابی منفی و خودمهربانی بر انتقاد از خود نیز معنی‌دار بوده است (۰/۰۰۱>P). هم‌چنین نتایج بوت‌استراپ نیز نشان داد که اثر ترس از ارزیابی منفی و خودمهربانی به اضطراب اجتماعی از طریق انتقاد از خود معنی‌دار بوده است (۰/۰۰۱>P).
نتیجه‌گیری: ترس از ارزیابی منفی به‌طور قابل‌توجهی بر اضطراب اجتماعی تأثیر می گذارد و نقش واسطه‌ای خودانتقادی را در این رابطه برجسته می‌کند.
لیلا احمدی لاری، سمیه زیدآبادی نژاد، پرنیا ابوالقاسمی نژاد،
دوره ۳۲، شماره ۹ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: آموزش بالینی در شکل‌دهی توانمندی‌ها و مهارتهای حرفه‌ای فراگیران نقش مهمی دارد و قسمت حساس و اساسی آموزش علوم پزشکی است. آموزش بالینی اطلاعات و مهارتهای مربوط به مراقبت از بیمار را برای دانشجویان ارائه می‌دهد و هم‌چنین سبب افزایش مهارتهای تصمیم‌گیری، بهبود تفکر انتقادی و افزایش اعتمادبه‌نفس دانشجویان می‌شود. آموزش بالینی فرصت مناسبی را برای تبدیل دانش نظری به مهارتهای روانی حرکتی برای دانشجویان در فرآیند مراقبت فراهم می‌کند به‌طوری که هرچه آموزش به دانشجویان بهتر باشد کیفیت مراقبت مطلوب‌تر می‌شود، بنابراین توجه به آموزش بالینی و عوامل مؤثر بر آن مهم است. با توجه به اهمیت ارزیابی مسـتمر وضعیت موجود آموزش بالینی، پیشنهاد می‌گردد با بازنگری محتوای دروس و ارائه درس‌هایی با اهداف روشن، داشتن طرح درس، برنامه آموزش بالینی و توجیه کامل و دقیق دانشجویان، استفاده از وسایل کمک آموزشی جدید، برنامه‌ریزی مناسب جهت تقسیم تعداد دانشجویان در بخش‌ها، تجهیز بخش‌ها به امکانات رفاهی بیشتر مشکلات حوزه آموزش بالینی کاهش یابد، علاوه بر این مسئولین با ارزیابی مستمر وضع موجود و استفاده از نظرات دانشجویان و آموزش دهندگان، تحلیل مسائل و شناسایی مشکلات و چالش‌های موجود سبب ارتقاء کیفیت آموزش شوند.
